تماشاگه اشراق

سلام

و

این دردانه ی بلندمعنا و زرین همان چیزی ست که همواره از قلم ناظمی عزیز انتظار داشتم و اگر چه کم از این شعر ها در آثارش ندیده ام ولی این بار با کوتاه کردن حجم شعر و افزودن معانی چندگانه در عرض شعر شاهکاری بی همتا را آفریده است .
برای دوستانی که خواستار یاد گرفتن اصول شعر سپید هستند به گمان من این اصول مثل دو دو تا چهارتا نیست بلکه مهارت هایی ست که با تجربه ی هر چه بیشتر حاصل می شود و یکی از این تجربه های مفید خواندن همین شعر است و دانستن اش.
- در مجموع ۲۷ سطر شعر شاعر تنها از پنج فعل شود جسته است یعنی به طور میانگین برای هر پنج سطر یک فعل که این امر در شعر سپید که به شدت به داشتن فضاهاس خاص و احساس تعلیق در به همراه در آوردن مخاطب نیازمند است ، بی گمان بهترین نمونه است و بهتر از آن این است که با طولانی شدن جملات در پنج سطر هیچ آسیبی به ادراک آن ها وارد نمی آید و ضعف تالیف نیز روی نمی دهد.
- چینش درست سطور و کم و زیاد کردن طول آن ها اتفاقی ست که در این شعر به بهترین صورت روی داده است و دقت فراوانی در آن شده است و حتی فاصله گذاری بین بندها نیز به هنجار است و به قاعده .
- جا به جایی ارکان جمله در طول تمام شعر در بهترین حالت خویش اتفاق افتاده است و فاعل و مفعول و فعل در هنگام جا به جایی در مقامی ایستاده اند که نه تنها به مفهوم ضربه ای نمی زنند بلکه در تاکید و تفهیم آن نقشی به سزا نیز دارند .
- استفاده از آرایه های لفظی مانند جناس به گونه ای که در طبیعت کلام نشسته است و احساس ساختگی بودن به مخاطب منتقل نمی کنند .
- استفاده به جا از ضمایر اعم از منفصل و متصل که بسته به نیاز به کار رفته اند و خب این امر بستگی به عدم اجبار شاعر در پر کردن وزن نیز بر می گردد .
- درون مایه ی شعر که بر محور کلمه استوار شده است اگر چه محتوایی پر کاربرد است ولی شاعر چنان نوین و تازه آن را دیده است که خواننده احساس تکرار نمی کند و با تازگی آن لذت می برد .
به کار بردن واو در نیمه ی اول شعر از نگاه من زیاد بود ولی وقتی دیدم در نیمه ی دوم استفاده نشده است به عمد شاعر در ایجاد این عطف ها پی بردم که اگر این گونه باشد نه تنها نقصی نیست بلکه امتیازی ویژه است .
علاوه بر آن چه که ذکر شد باید گفت که چنین عناصری به صورت فهرستی قابل ایجاد نیستند و هر چه تجربه ی شاعر بیشتر شود به آفریدن آن ها نزدیک می گردد و این تجربه صرفاً در سرودن نیست بلکه در تمرین خواندن و خواندن و خواندن نیز حاصل می شود .
حرف آخر اما سپاس بی شمار است از شاعر عزیز و بزرگوار که این چنین به اعجاز کلمات ذهن و دل از مخاطب ربوده است و البته طبق معمول پنجره ی نقد را برای شنیدن و آموختن باز گذاشته است چرا که در طول زمان ثابت کرده است که در برابر نقد حتی تندترین شان بسیار فروتن است .

سلام بر استاد ناظمی گرامی
بی اغراق و با اعتراف
هماره یکی از خوانندگان نیمه راه اشعار ‌شما بوده ام
اینکه گفتم نیمه راه به جهت بلندای طاقت فرسای اشعارتان البته این را هم میدانم که خود سبکی در شعر است ولی از توان و حوصله خواننده ای بی حوصله مثل من خارج بود اینکه تا انتها بخونم و دوباره و دوباره و تا مفهومش را بفهمم اما مثل همیشه دست از پا دراز تر و چیزی که دستگیرم نشد تا کامنتی صادقانه برایتان بنویسم شاید این از اخلاق بد من باشه شایدم خوب ولی از دروغ نوشتن پای شعر متنفرم یا نمینویسم یا محترمانه میگم خوشم نیومد و برای همین خوانده و نخوانده میرفتم
ولی این بار خوشحالم بنده را مجبور به نوشتن کردید
نوشتن از زیبایی ها و ارايه ها تشبیهات ایجاز سطر بندی فوق العاده
تصویر سازی عالی و مضمون شاعرانه در وصف واژگان و رعایت تمامی قواعد یک شعر سپیدِ همه چیز تمام
نقد تخصصی در چنته من نیست و همچین جسارتی هم در برابر شما استاد عزیز نخواهم کرد اما زیبایی و جذابیت شعرتان کلاسی که میتونه این شعر برای امثال من دانش آموز دا‌شته باشه عزیزان را به خواندنش دعوت میکنم با ناقوس تیک نقد
یا حق