تو را نجوا کنم من

تو را نجوا از جان کنم من
ز آب زنگار دل پنهان کنم من 
ز دل عشق تو پوشانده ام من
به نازی ناز تو پنهان کنم من
اگر گوشه گرفتی از دلم. تو
به جارو چشم دل مژگان کنم من
تو خواب چشم نرگس دیده بودی
به خظرا  شاخ گل بر تن کنم من
تو را نجوا کنم من
به تار لحضه ها پنهان کنم من 
تو را آن دوست خانه داد مسیرم
نظر بر آن شهه کیهان کنم من
به گرد خانه ای گردم تو صاحب
به بوسه قرق گیسوان کنم من
تورا نجوا کنم من
ز باده دشت را خوابستان کنم من
دو ابروی خمت خال نمازم
که شیدا مجلس مستان کنم من
به جوش انورینت شاخه گشت مست
به کوزه ناب تو فنجانکنم من
به رندی مجلس از مست بر پا 
در آن جمعت. دو پیمان جان کنم من
شنیدم بوی شب بو در گلستان
به وصل تو زلف افشان کنم من
زآن دشت جنانت کاسه پر می
غریقی ازگلستان جان کنم من 
وزآن باد خزان در فصل سرما
به چشم نر گسان پنهان کنم من
۲۶     ۱۱  ۹۹ 
طوبی آهنگران