توالی

سلام سید بزرگوار:
قدم اول را خودتان بردارید و در صفحه مستقلی چون صفحه مشاعره ودر ساعات مشخصی اتاق نقد و گفتگو به راه بیاندازید و از قبل هم اعلام کنید.
راستی جناب مدیر جای خالی استاد لاهیجی پُر خالیست. تدبیری بیاندیشید تا ایشان و جناب مانا و احیانا دیگر عزیزان برگردند ارادتمند خزایی

سلام معمولا این گونه بحث های داغ و علمی و مفید که همیشه بدون حاشیه نبوده ! اساتید و بزرگواران سایت در پست های مستقل به وبلاک سایت ارسال می کردند و باز خورد خوب و مفید به همراه داشت حالا سرکار خانم مهدوی عزیز اومدن و پیشنهاد دادن زیر شعر برادر خوب و ادیبمان جناب بدری راجب این مسائل صحبت بشه باید از خودشان پرسید !؟
و اما در مورد جناب لاهیجی عزیز هنوز درسایت تشریف دارند و شعر ارسالی هم فرستادن و درپنل سایت منتظر تايید ناظر اشعار مثل باقی شاعران می باشد همانطور که مطلع هستید در سایت شعرناب جمعه ها شعر تایید نمی کنیم ! شعر ایشان و باقی عزیزان فردا صبح شنبه به یاری خدا روی صفحه اصلی سایت خواهد امد

به محفلِ شعر و شعور ِ جنابِ پژمان خوش آمدید

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

سلام پدر جان
سپاس از این شولای تعاریف که به تن این کلمات هدیه دادی
خاک پاتیم

به محفلِ شعر و شعور ِ جنابِ پژمان خوش آمدید

شاعر که می‌شوی
دلت لک می‌زند
برایِ بیت بیتِ شعر
برایِ واو به واوِ واژه
برایِ حرف به حرفِ حروف
برایِ سطر به سطرِ سخن
برایِ کلمه به کلمهٔ کلام

شب بیداری می‌کشی
استخوان لایِ زخم می‌گذاری
دودِ چراغ می‌خوری
شمع و
شب‌پره و
شب بو را
به چهارسوقِ اتاقت دعوت می‌کنی
قلم به دستِ دوستی می‌گیری
سپیدیِ کاغذ را
با حسرت نقاشی می‌کنی
مرکب را
جایِ قطره قطره‌هایِ اشک
دانه دانه
شمارش می‌کنی
آهی می‌کشی
وَ هی خط خطی می‌کنی
ندانسته‌هایت را
نا گفته‌هایت را
شاید و باید و امّا و اگر را

به حجمِ منطقِ منطقهٔ اتاقت
نگاه می‌کنی
اوراقِ دور از جانِ شما
رویم به دیوار
نمور می‌بینی
به حنجرهّ پنجره‌ها
سرک می‌کشی
سوگِ شیشه‌های جوان مرگ شده
وَ شکسته به سنگ می‌بینی
به دروازهٔ بی عابرِ در می‌رسی
از شمارشِ ردِّپایِ هیچکسِ نگذشته از آن
شوکه می‌شوی
وَ شعر نمی‌آید که نمی‌آید!

خوابت می‌گیرد
خمیازه‌ات را باور می‌کنی
امّا به یکباره
به یادِ شمعدانیِ پشتِ پنجره
دوباره بیدار می‌شوی
لهجهٔ دل به سر سلامتی‌اش می‌بَری
وَ تا می‌آیی بگویی:
سلام
با لبخندی می‌گوید:
هان! شاعرجان
سلام
شعرِ تازه‌ای گفته‌ای؟
مبارک است
برگهایش را می‌بوسی
وَ می‌گویی:
شمعدانی گُل کردنِ نگاهِ تو هم مبارک
وَ هر دو
تا خدا می‌خندید
وَ این می‌شود که
فردا
آنگاه که تو می‌آیی
نه از سایه‌ام حتّی خبری می‌بینی
نه از قلم اثری
وَ نه از مرکب و کاغذ نشانی
وَ نه از شمعدانیِ پشتِ پنجره حضوری

بــــــاد ما را با خود بُرد...


⚘سیدمحمدرضالاهیجی⚘

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

سلام بر خشروترین
عالی وجود نشاط اور شماست
دست بوسم

به محفلِ شعر و شعور ِ جنابِ پژمان خوش آمدید

سلام بر کوهواره ترین
اولا سپاس از اینکه با گل وجودتان از دوستان این صفحه پذیرایی کردید
دوما این کمدی سیاه یا طنز تلخ واقعیتیست که بر زندگی ما جاریست
باشد که روزی از ته دل بخندیم

به محفلِ شعر و شعور ِ جنابِ پژمان خوش آمدید

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

سلام و درود بر شما بانو عجم که باز آمدید و خواندید

به محفلِ شعر و شعور ِ جنابِ پژمان خوش آمدید

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

سلام بر خوشروترین
سبد سبد وه چه عرض کنم بوستان بوستان گرد و غبار نشسته بر کفشتیم تاج سر

به محفلِ شعر و شعور ِ جنابِ پژمان خوش آمدید

سلام پدر جان
نظرات شما براساس تجربه بدست آمده و ممنون از به اشتراک گذاشتن انها در این صفحه...
داشتن این المانهای نام برده از سمت شما درسته و هر نوشته ای و با چنین شرایطی میشه شعر دونست که براساس کیفیت قرار گیری این سرتیترهای نام برده اعم از خیال و احساس میشه به یه نوشته امتیاز بالای شعری داد یا کمتر...
اگر عجین باشیم با شعر قدیم و جدید و حتی ادبیات جهان تشخیص شعر خوب و بد از هم کار سختی نیست
شعر و ناشعر و میشه از هم تفکیک کرد

اما بابت کامنت دومتان
نمیدونم چرا همه بدنبال آوردن قالب جدیدن؟؟؟
بابا طرف رنگ دیوار خونه اش میپره که نمیره خونه شو عوض کنه
یه نقاش خوب میاره کاراشو انجام میده
این سبکهای بی هویت سرانجامشون فناست
بابا اگه کلاسیک سرا هستید به دنبال ارتقا همون سبک باشید
اگر سپید و نو مینویسد بدنبال بالابردن سطح همون روش باشید
خودمونو رنده کنیم هرچیزی با هر سبک مثلا جدیدی مشتقی از اشعر قدیمین

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

به محفلِ شعر و شعور ِ جنابِ پژمان خوش آمدید

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

به محفلِ شعر و شعور ِ جنابِ پژمان خوش آمدید

سلام درود مادر عزیز و دلسوزم
اگر راهنمایی و پشتیبانی های شما نبود قطعا به این مرحله نمیرسیدم
مادرانه هایتان مستدام

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

به محفلِ شعر و شعور ِ جنابِ پژمان خوش آمدید

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

سلامی دوباره دادش گلم
اتفاقا پای شعر درنا با دادش گل و بزرگترم سید آل پیغمبر داش حسن خزایی یه نیمچه گفت و گویی در مورد دگردیسی شعری داشتیم
که خیلی چیزا تغییر کرده شعرم از این قافله جدا نیست
و باید این سنگر و برای کشف دنیایی جدید ترک کنیم
من خودم هروقت شعری نوشتم گفتم باید حداقل تصویری جدید داشته باشه که مخاطب و خودم بگم یه حرکت نویی زدم
وگرنه خوبیهارو خوبان گفتن الحقم خوب گفتن
باید حرف زد و حرفها شنید
تا این سنگ چکش خورده به تندیس شعری تبدیل شه که اونو تو میدون ادبیات نصب کنند

با اسنپ دربست خاکتم

اي جانم...ما زبان هم را ميفهميم
و اين گفتگو محوري و بحثِ (درست) است كه جامعه را نجات ميدهد
و جامعه اي كه گفتگوي جدي و ساختاري نداشته باشه نتواند با نسل جوان خود حرف بزند محكوم به فناست!
(البته به شرطي كه بحثي يك طرفه نباشه)
و هر طرف جناح بايد باشند و رودرو صحبت كنند.
حال خود بخوان حديث مفصل
بنده كمترين هيچم مخلص و بس.

سلام و درود
زنده باشید داداش اندیشمندم

سلام و درود برادر خوبم جناب اعتراض

دعوای شعر نو و شعر کهن یا کلاسیک حکایت امروز و دیروز نیست و ریشه ای دیرینه دارد . بنده جزو کسانی ام که معتقدم زمانی باید به سراغ شعر نو رفت که ابتدا پایه های کلاسیک را در خود تقویت کرده باشیم چون اگر شعر نو براساس پایه های مستحکمی ساخته نشود، در معرض سقوط خواهد بود . همچون دیواری بلند که زیر سازی محکمی ندارد. بحث شما که البته هیچ ربطی به رویدادهای اخیر این سایت ندارد ، بحثی تخصصی است و باید اساتید صاحب نظران نسبت به آن اظهار فضل نمایند . امّا بنده بی مناسبت ندیدم نظر استاد شفیعی کدکنی را هم که یقینا همگان به مقام شامخ علمی و از آن مهمتر انصافشان در نقد مفاخر ادبی ایران زمین معترفیم ، در این مورد به اطلاع شما و سایر سپید سرایان عزیز برسانم.

نظر استاد شفیعی کدکنی را طی کامنتی جداگانه ارسال خواهم نمود. تا چراغ راهی باشد فراروی همگان .
موفق و موید باشید جناب اعتراض عزیز.

شاملو و شعر سپید در ترازوی نقد استاد
___________________________________

محمدرضا شفیعی کدکنی نقدهایی درباره احمد شاملو مطرح کرده که از زمان انتشار بسیار بحث‌برانگیز بوده است.

به گزارش خبرنگار ادبیات خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، بخشی از این اظهارات را شفیعی کدکنی در ماهِ اوت 1999 در نامه‌ای نوشته و بعدها آن را در کتاب «با چراغ و آینه» منتشر کرده است: «شاملو «مختلف‌الاضلاعی» است که فقط «ضلعِ» شعریِ او را جوان‌ها می‌بینند و باز از «مختلف‌الاضلاعِ» شعرِ او هم فقط «ضلعِ» بی‌وزنی را و این ضلع، چون «امری عدمی» است دسترسی به آن برای همه آسان است. به همین دلیل هر جوانی با دفترچه‌ای چل‌برگ و با مداد دلش می‌خواهد ا. بامداد شود. چون شاملو وزن را کنار گذاشته است پس با کنار گذاشتن وزن می‌توان شاملو شد. سی سال است که او، بدون اینکه قصد سوئی داشته باشد، دو سه نسل از جوانان این مملکت را سترون کرده است که حتی یک مجموعه درخشان، حتی یک شعر درخشان، حتی یک بند درخشان که خوانندگان جدی شعر بپسندند نتوانسته‌اند بسرایند.

اخوان حرف‌های جرقه‌ای و زودگذری می‌زد که شاید خودش هم متوجه عمق آن‌ها نبود. از جمله می‌گفت: «عزیز جان! این احمد شاملو. خودش خوب است ولی "تالیِ فاسد" دارد» و می‌گفت: «مثلِ ابن‌عربی است که خودش به هر حال عارفی است و عارفی بزرگ ولی تالیِ فاسدش این همه حاشیه‌نویس و مهمل‌باف است که تا عصر ما همچنان ادامه دارند.» حرف اخوان بسیار حرفِ درستی است: هم ابن‌عربی بزرگ است و تالیِ فاسد دارد هم شاملو در حد یکی از شعرای برجسته نسل خودش بزرگ است و تالیِ فاسد دارد. آثار سوء این تالیِ فاسد را به تدریج جامعه ادبی ما احساس می‌کند ولی هنوز مقصر اصلی و یا یکی از مقصرهای اصلی را به‌جا نیاورده است. این که گفتم یکی از مقصرهای اصلی نظرم بیشتر به ناقدان قلابی و روزنامه‌چی‌های معاصر است، بیشتر اینهایی که صفحات شعر مجلات را اداره می‌کنند. اینها همه‌شان «شعرای ناکام»اند. یک وقتی ملک‌الشعراء بهار صفحه شعر «نوبهار ادبی» را اداره می‌کرد و نیما یوشیج جوان، شعر «ای شب» یا مثلا «افسانه» را در آنجا چاپ می‌کرد. به هر حال، زیر نظر آدمی بود که قصیده دماوندش را و ده‌ها شاهکار دیگرش را همه در حفظ داشتند و همه به مقام شامخ او اعتراف داشتند، حتی دشمنان سیاسی او. در نسل بعد از شهریور، بعدها، «سخن» درآمد، شعرش را هم خانلری خود نظارت می‌کرد. خانلری در آن زمان «عقاب» را نشر داده بود و کمتر خواننده جدی شعری بود که عقاب را یا پاره‌ای از آن را در حفظ نداشته باشد. زیر نظر چنین آدمی توللی و نادرپور و مشیری رشد کردند. بعدها، بعد از 28 مرداد، امثال فریدون مشیری، اخوان و شاملو ناظران صفحات شعر مجلات بودند. بالأخره اینها در این سال‌ها مقدار زیادی شعر درخشان از خودشان داشتند. اخوان «زمستان» را گفته بود، مشیری «کوچه» را و شاملو شعر «باغ آینه» را... در سایه نظارت ذوق و سلیقه این گونه شاعران، نسل جوان‌تری از قبیل فروغ و آتشی و خویی و امثال آنها رشد کردند. حالا صفحه ادبی مجله فلان و مجله بهمان دست کیست؟ دست آدم بدبختی که در تمام عمرش یک سطر شعر نتوانسته است به جامعه تحویل دهد. اصلا وزن را تشخیص نمی‌دهد. اگر می‌توانست یک عدد «کوچه» بی‌قابلیت، یک عدد «زمستان» بی‌قابلیت، یک عدد «مرگ نازلی» بی‌قابلیت تحویل مردم دهد مسلما از زیر دست او هم در این سی‌ سال چند شاعر برجسته ظهور می‌کرد. می‌بینی که تنها مقصر شاملو نیست که وزن را حذف کرده و ملاک هنر را - که باید «امری وجودی» باشد و هست - به ظاهر تبدیل به «امری عدمی» کرده است؛ در کنار او «این جانیان کوچک» به قول فروغ، این خبرنگاران روزنامه‌، که آرزوی شاعر شدن دارند و در تمام محافل خود را به عنوان شاعر معرفی می‌کنند متصدیان صفحه شعر مجلات شده‌اند و بسیار طبیعی است که از زیر دست آن‌ها نیما یوشیج و توللی و فروغ و اخوانی ظهور نخواهد کرد.»

همان کاری که آیندگان بی‌رحمانه می‌کنند

او در بخش دیگری از همین نامه درباره لزوم شناخت احمد شاملو می‌نویسد: «حق این است که شاملو را برای نسل جوان امروز باید «تجزیه» و «تحلیل» کرد. ممکن است در این تجزیه خیلی از محسنات او تبدیل به نقاط ضعف شود ولی به هر حال، از این کار گزیری نیست. این کار را آیندگان با بی‌رحمی خواهند کرد. اگر جوانان امروز بدانند که شخصیت ادبی آقای شاملو چگونه تشکیل شده است، هرگز این گونه عمر خود را صرفِ شعر، آن هم شعرِ این‌طوری - که در روزنامه‌ها می‌بینیم - نخواهند کرد. تو بهتر از هر کسی می‌دانی که آنچه ا. بامداد یا احمد شاملو را می‌سازد اگر به صد جزء تقسیم شود، پنجاه تا شصت درصدش ربطی به شعر ندارد. این شهرت و اعتبار نتیجه پنجاه شصت سال حضور مستمر در روزنامه‌ها است. مدتی حزب توده او را بزرگ می‌کرد، بعد سلطنت‌طلب‌ها، بعد چریک‌ها، ‌حالا هم همه ناراضیان از اوضاع کنونی. و این بزرگ کردن‌ها به هیچ وجه صددرصد به شعر او مربوط نیست، مربوط به موقع‌شناسی اوست و به قول خودش - با الهام از تعبیری از مایاکوفسکی - «سفارش زمانه» را پذیرفتن. نه اخوان، نه فروغ، نه نیما، نه سپهری، هیچ‌کدام این طوری سفارش زمانه را نتوانستند بپذیرند. در تهران که بودم، یکی از دانشجویان علوم اجتماعی صد شماره مجله "آدینه" را برای یک مطالعه فرهنگی تحلیل کامپیوتری کرده بود. می‌گفت: در این صد شماره، در تمام شماره‌ها - جز چند مورد استثنایی - نام شاملو آمده است و در تمام موارد با القابی از نوع «شاعر بزرگ مهین ما»، «شاعر بی‌همتای» ... عناوینی که الان به یادم نمانده و راست می‌گفت. عکس‌ها و تفصیلات و اخبار درباره او. اما در همین صد شماره اسم نیما و اخوان و فروغ فقط نیما و اخوان و فروغ هستند بدون هیچ‌گونه صفت و به قول فرنگی‌ها اپیتتی epithet اما او همیشه با عنوان شاعر بزرگ قرن، شاعر بزرگ میهمن‌مان و... این‌ تنها "آدینه" نیست، از روزنامه‌های حزب توده این گونه تبلیغات برای او شروع شد تا در "فردوسی"‌های آن سال‌ها که در روی جلد لقب «جاودانه مردِ شعر» به او دادند. پنجاه سال شب و روز، در وسیع‌ترین نشریه‌های سیاسی و فرهنگی،‌ درباره شاطر عباس صبوحی اگر تبلیغ شده بود حالا جایزه نوبل را به اولاد و احفادِ شاطر عباس می‌دادند، شاملو که جای خود دارد. می‌بینی که از صد جزء سازنده شخصیت او، چهل پنجاه درصدش که مربوط به شعر اوست با چه ضمایمی همراه شده است تا به این حد رسیده. آن شصت درصد یا پنجاه درصد دیگر عبارت است از سردبیر ده‌ها نشریه داخل و خارج مملکت بودن از "سخن نو" پنجاه سال پیش تا "آشنا" و "خوشه" و "کتابِ هفته" و "کتابِ جمعه" و "ایرانشهر" و از نویسنده "کتاب کوچه" بودن تا... و از مترجم «پابرهنه‌ها» و شعرهای «لورکا» و «آراگون» بودن تا... و از داشتن آن صدای گرم و سوخته‌ای که شعرهای خودش را و نیما و مولوی و خیام و حافظ را بخواند و در هر خانه روشفکری نواری از او موجود باشد و از درگیری‌های ادبی او با خانلری و نادرپور و... تا درگیری با سعدی و فردوسی و انکار شاعری آنان. اینها آدم را شاعرتر نمی‌کند ولی مشهورتر که می‌کند.

این‌ها که گفتم همه در حقیقت «عیبِ می» بود. بگذار «هنرش» را نیز بگویم که این نامه اگر به دست کسی افتاد مرا به بی‌انصافی متهم نکند.

اگر شاملو ظهور نمی‌کرد، لابد دیگرانی ما را با شعر فرنگی آشنا می‌کردند و آنچه در شعر شاملو اتفاق افتاده در شعر دیگران اتفاق می‌افتاد، چنانکه جرقه‌های خام و کم‌ثمرش در طامات‌های مدرن هوشنگ ایرانی دیده می‌شود. صدها هوشنگ ایرانی می‌توانست از راه ترجمه غلط و نفهمیده شعر فرنگی «رتوریکِ شعرِ فارسی» را عوض کند. شاملو رتوریکِ شعرِ فارسی را عوض کرد. نیما تا حدی این را آهسته و با ترس و لرز انجام داده بود ولی این «فرزند زنازاده شعر» به طور لجام‌گسیخته‌ای با رتوریکِ شعرِ فارسیِ سنتی و شعر توللی درافتاد و «هوای تازه»ای وارد شعر فارسی کرد. بدون تردید اگر او زبان فرانسه را مثل خانلری بلد بود، رتوریک شعر فارسی را نمی‌توانست عوض کند، همان گونه که ضعفِ نیما در شعر کلاسیک او را به نوآوری در شرایطِ خودش واداشت، همان گونه هم ضعف در زبان فرانسه شاملو را به این رتوریکِ مدرن راهنمون شد. آن‌هایی که زبان فرنگی را خوب بلدند وقتی می‌خواهند ترجمه کنند، سعی می‌کنند حال و هوای شعر فرنگی را به اسلوبِ سنتیِ زبان فارسی نزدیک کنند، مثلِ ترجمه‌هایی که خانلری از شعر فرنگی کرده یا نصرالله فلسفی یا مسعود فرزاد. آن‌ها، استادانی بودند که هم فارسی بلد بودند هم زبان فرنگی، اما شاملو زبان فرنگی اصلا بلد نبود، تحت‌اللفظی چیزهایی را به کمک دیکسیونر ترجمه می‌کرد و لطف کار او در همین جا بود و این سبب می‌شد که رتوریکِ شعرِ فارسی از بنیاد دگرگون شود، اگر شاملو در آن سال‌ها زبان فرانسه‌ای از نوع فرانسه نصرالله فلسفی و خانلری می‌دانست، این اتفاق در شعر فارسی به این سرعت نمی‌افتاد که یک‌شبه رتوریک لورکا و آراگون و اِلوار، طابق النعل بالنعل، ‌وارد شعر فارسی شود. زمانی بسیار لازم بود که چندین نسل بگذرد تا رتوریکِ شعرِ فارسی به این حدی که امروز هست - به خوب و بدش کاری ندارم - برسد. این به همتِ شاملو و بر اثرِ «فرانسه‌ندانی» او بود. البته شاملو بعدها فرانسه را تا حدی یاد گرفت ولی دوستان بسیار نزدیک او به من گفتند که وی در آن سال‌ها، حتا به اندازه دانش‌آموزان سیکل اول دبیرستان (در حد معدل 12) هم زبان فرانسه بلد نبوده است. سلیقه نوجویی و شجاعت و جسارتِ این کار را داشته و همین افتخار او را بس.»

با سلامی مجدد خدمت عزیزان ، کاش از سیده بانو نسترن طالب زاده هم برای شرکت در این بحث تخصصی دعوت بعمل آید چون ایشان از آن دسته سپیدسرایانی هستند که اخیرا در زمینه ی کلاسیک هم طبع آزمایی می کنند و به فرمایش خودشان پس از شروع به این امر مورد هجمه ی جمعی از سپیدسرایان و تهمت واپس گرایی و ارتجاع از سوی آنان واقع شده اند ولی بدلیل حمایتهای پدر فاضل و اندیشمندشان همچنان در سرایش آثار کلاسیک همپای سپید سرایی راسخ مانده اند . کاش این دعوت از ایشان بعمل آید و کاش قبول دعوت نمایند که بگمانم گفتنی های زیاد خواهند داشت و نظرشان صائب است چون عاری است از یکحانبه گرایی و اتهام تعصب ورزی و تخریب. شخصا همواره عقیده داشته ام رویارویی آرا و اندیشه های گوناگون البته بشرط داشتن فرصت برابر برای مطرح شدن ، زمینه ساز رشد و اعتلای اندیشه ها و تکامل آنها خواهدشد و این ممکن نیست مگر در سایه ی حفظ آرامش و دوری از جار و جنجال و حاشیه ها . از یاد نبریم همه اینجاییم به نو نیت شناختن و شناساندن ادبیات ارزشمند سرزمین فارسی و شناخت در آرامش میسر می شود نه در محیط پر تنش و پر جنجال . بنده شخصا طی چند پیام خصوصی مبادله شده با جناب مهرداد مانا همین مسئله لزوم حفظ آرامش در محیطی آموزشی نظیر این سایت را با ایشان در میان گذاشتم که باز خورد خوبی داشت و ایشان در نتیجه ی همین گفتگوی خصوصی اقدام به عذر خواهی علنی از جناب استاد لاهیجی نمودند که این عمل ایشان حقیقتا ستودنی است و بنده از آن تعبیر به بت شکنی نمودم و ایشان را از تبار ابراهیم دانستم و هتوز هم بر همین عقیده ام ولی متاسفانه ادامه ی قانون شکنی های ایشان و عدم رعایت قوانین سایت منجر شد از داشتن ایشان محروم شویم که البته راه برگشت ایشان هرگز بسته نیست و چاره اش فقط التزام دادنشان به حفظ قوانین و مقررات سایت است . نه ما خفّاشیم و نه ایشان آفتاب بلکه همه عاشقیم و بی عشق شعر و سرود و ترانه ای بر لب نخواهد رویید و عشق کهنه و نو ندارد و همه ی مظاهرش زیباست البته بشرط اصالت داشتن و تقلیدی و بدلی نبودن.... موفق و موید باشید تازنین برادر آزاداندیشم جناب اعتراض عزیز و دوست داشتنی

لام بر شعر
سلام بر عموم فضلا دانشمندان عرفا عالمان و اندیشمندان شعر
علی برکت الله
تقابل شعر کلاسیک با شعر نو(سپید نیمایی)
از گذشته هماره بوده و خواهد بود اینکه شاعرین کلاسیک شعر را مختص و تنها در عروض و قافیه می‌دانند و لاغیر و سپید سرایانی که شعررا صور خیال و تصویر سازی و واژه چینی با حفظ آهنگ درونی و اشتراک احساس شاعرانگی می‌دانند حتی بدون قافیه و عروض
غرض از این مطلب نفی یکی و مدح دیگری نیست
هر قالبی از نوشته حتی یک دلنوشته طرفداران خودش را دارد و ابداع نو گرایی مدرنیته در شعر همیشه در تاریخ وجود داشت نه تنها در شعر حتی موزیک سینما نقاشی
من شخصا نظرم این است سرودن سپید به مراتب سخت از کلاسیک است
کلاسیک قواعد و اصول مشخص و معین خود را دارد و یک فرمول تعیین شده و فقط می‌ماند انتخاب واژه و موضوع اما شعر سپید یعنی پازلی به هم ریخته از ادارک شاعر که باید سطر به سطر آن را چینش کند و این دوکار تفادت بسیاری دارد
البته این سخن در باب این نیست که بگوییم کلاسیک سهل و راحت است سگیدسرایانای هستند که یک بیت کلاسیک نمی‌توانند بنویسند و بالعکس
اما
مهمترین مسئله در هر قالبی انتقال مفاهیم و احساس ادارک از. دنیای اطراف و خیال به چند سطر آنهم با رعایت اصولی برای حفط آهنگ و وزن و حفظ قداست شعر
واقعا من شخصا آخر هم متوجه نشدم بعضی دعواها و آشوب ها برای چیست یا بر سر شعر است یا اختلاف شخصی چرا مانا رفت چرا لاهیجی رفت چرا تحمل یکدیگر را نداریم
بنظرم باید منتقدی جامعه شناس و کاربلد متبحر باشد و این مسئله را نقد کندو بررسی کند وگرنه اختلاف نظر درباره شعر نو و کلاسیک بوده هست و خواهد بود و تا ابد بدون نتیجه بدون خروجی....
یا حق

تو عبا از آیه بر دوش انداختی
من شولا از شعر ناسروده ی نگاهش باورکن
راه اشراق از سجاده ی تزویر نمیگذرد
وگرنه در این تاریکستان سرد ،
هر کرم شبتابی مقتدای محراب ماه میشد ...
(مهرداد مانا)

سلام بانو مهدوی
حال شما
خوبین؟
انشالله که هستید و سر دلتون سلامت باشه..
اول بگم
حضور بانو طالب زاده بسیار بسیار برای من باعث افتخارست چون آگاهی ایشان و دوست دارم
خاک پاشونیم.

اما راجع به جدال شعر کلاسیک و شعر نو( حالا تو هر هندسه ی کلامی)

نقشه ی ایران و تکان بدیم یه چند هزارتایی شاعر کلاسیک سرا ازش میریزه که اگر دروغ نگم با ۶۰درصدی از اونا آشنایی دارم
و همه ی دوستان پیرامونم میدونن گفتم و میگم شعر کلاسیک زیاد بخونید بعد بیاد تو جاده ی اشعار نو...
ولی وقتی این همه چیره دست داشتیم تو این کار (اشعار کلاسیک) آیا کسی که وارد این وادی میشه نباید انقدر مهارت کلامی داشته باشه که دیده بشه؟؟؟
من ۹۰درصد اشعار کلاسیک و بعد از دوره ی قاجار تکراری میدونم
چون هرچی میخونم انگار یکی از اساتید ادب اونو گفته
حالا به این منوال آیا شعر کلاسیک نیاز به آپدیت نداره؟؟؟
تو چارچوب خودش منظورمه؟؟؟
داشتم افرادی که غزل پست مدرن یا نئوکلاسیک و آوردن
ولی خوب بعدش چی؟
آیا کسایی که بعد از اینا اومدن دچار زبان زدگی نشدن؟؟؟
و فقط جایی گونه ی شعر و عمل کردن؟
و جایی دیگر دماغ شعر و؟
و جایی لب شعر و پروتز؟
که همه میدونیم تصنعی هستند و روح ندارند...
ناگفته نمونه تو همین سایت کلاسیک سراهای خوبی داریم
که اسم نمیارم که بر چسب تبلیغ رومون نزنن...

و ممنونم از نقدی که از جناب کدکنی آوردین
من خودم هیچ علاقه ای به شاملو و فروغ ندارم
و به هیچ نظر شعر سپید و دنبال رو کارهای جناب شاملو نمیدونم
بارها گفتم شعر سپید از نثر مسجع رستاخیز کرده و حیات امروزی شو با تخیلات بدست آورده
حالا این صور خیال میتونه
با سیر و سلوک تو وقایع تاریخی اتفاق بیوفته
یا میتونه رویاپردازی باشه
هرکس به شگرد قلم خودش...
اینجاست که دیواره ی کلمات قدیمی برای اینکه سر ادبیات خراب نشن نیاز به این خشتهای تازه از تنور درآمده پیدا میکنن...

خلاصه بگم
کلاسیک پشتیبان شعر نو هستش
و شعر نو حکایت بتن ریزی پای خانه ای رو داره که میخواد فرو بریزه...

و اما یه سوال؟؟؟
شما که تاج سرِ این دوست کوچکتان هستید و خودتونو از جار و جنجال به دور میدونید
چرا از عزیزی که دیگه تواین محفل حضور نداره پای صفحه ی دوستان اسم میارید؟؟؟
یا از دوستان ایشون بدی به شما رسیده
اگر رسیده بگید اگر واقعیست تا من از شما عذرخواهی کنم
یادمه میگفتن چرا پای شعر هم گل میذارین
من که این کارو تا بحال نکردم
بقیه هم رعایت کردن و تا حد امکان انجام ندادن
بعد اومدن گفتن چرا نوار نقد و دست گرفتید
نقدم انجام ندادیم
بعد گفتن چرا اصلا کلا حرف میزنی😄😄😁😁
اونم ترک کردیم
اگر کسی جایی گفت بیاید همه پرسی بذاریم
به شکل دوستانه تری حل میشد
حالا بگذریم
هر سوالی هست من در خدمتم؟؟؟
به قول حضرت سعدی
به عذر و توبه توان رستن از عذاب خدای

ولیک می‌نتوان از زبان مردم رست

چند گویی که بد اندیش و حسود

عیبجویان من مسکینند

گه به خون ریختنم برخیزند

گه به بد خواستنم بنشینند

نیک باشی و بدت گوید خلق

به که بد باشی و نیکت بینند

در بسته به روی خود ز مردم

تا عیب نگسترند ما را

در بسته چه سود و عالم الغیب

دانای نهان و آشکارا

اینم دلیل رفتن بعضی از دوستان...

به نظر من هم اين مبحث ها تا اخر عمر ميتواند باشد
چون بحث بر سر سليقه و انديشه است.

ما روشن فکر ماشالله زیاد داریم
تو موسیقی تتلو
تو سینما بهاره رهنما
روشنفکر شعرم بعد از این مناظره ها و انتخاب فرد پیروز متعاقبا اعلام میشه

سلام و درود برادر خوبم جناب اعتراض
صد درصد با شما موافقم که به دلیل سلیقه ای بودن ، نمی توان بین دو سبک کهنه و نو نهایتا برنده ای انتخاب کرد ، و اینکه با قطعیت نمی توان
گفت این این است و جز این نیست که اشعار کلاسیک پایه و فونداسیون اشعار نو هستند یا سرودن کلاسیک سخت تر از نو است و بالعکس. من از کودکی با داستانها و تمثیل های حضرت مولوی بزرگ شده ام و اصلی ترین آموزه ای که از ایشان آموخته ام این است:
سختگیری و تعصب خامی است
تا جنینی کار خون آشامی است
و امیدوارم همه تابع این آموزه باشیم که اثبات آزاد اندیشی ماست.
پیامی خصوصی برای شما فرستاده ام که بگمانم انتشارش پاسخ جناب پژمان را هم تا حدی خواهد داد. البته نقدی هم بر وضعیت نقد در سایت دارم که قبلا برادر خوبم جناب مازیار در پست نظر خواهی از کاربران
اشاره ای به آن داشتند و من با تشریح بیشتر به آن خواهم پرداخت .
همچنین پیامهای خصوصی دیگری هم که با دیگران در زمینه ی مسائل اخیر
رد و بدل کرده ام و انتشارشان را در جهت تلطیف فضای سایت مفید می دانم انتشار خواهم داد . جناب ملحق به خوبی با روحیات من آشنایی دارند و حتی لقبی به من داده اند که از هرلقب دیگری برایم ارزشمند تر است و آن لقب " استاد مهربانی " است . امیدوارم برازنده ی این لقب باشم.
البته چون دیشب بواسطه ی شدت ناراحتی از اوضاع این روزهای سایت نتوانسته ام چشم روی هم بگذارم ، و همین امر مرا دچار خستگی مفرط کرده می کوشم بعد از استراحتی چند ساعته توضیحاتی بدهم شاید غبار کینه ها را از دلهایمان بشوید و با هم مهربانترمان سازد.
برای جناب ملحق این حق را قائل هستم هر جا نظراتم رادر خلاف جهت منافع سایت تشخیص دادند بلافاصله کاربری ام را مسدود و ارسال شده ها را حذف نمایند چون بعنوان باغبان دلسوز و آگاه این گلستان ادب حق وتو برای ایشان قائلم. و اعتراضی نخواهم داشت.
تا ساعاتی دیگر جهت توضیحات بیشتر در خدمت خواهم بود .فعلا بدرود

سلامي مجدد
سركار خانم مهدوي خواهرم سوتفاهم نشود من اسم كسي را هرگز نياوردم و اين ظاهرا برداشت شخصي خودتان است،دشمني كه نداريم همه هموطن هستيم و اخرِ اخرش در اغوش مادر (وطن) ايران نفس ميكشيم و خواهيم كشيد، در فضاي عادلانه و ازادانه تفكرات خود را ميگوييم و در باب سليقه شعري حرف ميزنيم، تحميلي دركار نيست و قصد بد و بهتري هم هرگز.اين تقابل براي امروز و ديروز نيست سالها بوده و هست، من از جريان كلي كلاسيك سراياني كه سپيد را حرافي و سخن سرايي ميداند حرف زدم و ناراحت شدم، كه انصاف را در كلام بزرگواران تهي ديدم. راجب قسمت پاياني هم دقيقا راجب هركسي حتي خودتان و كلاسيك سرايان عزيز صدق ميكند، واضح است! من نه با شما و هيچ كس ديگر دشمني ندارم وز كسي نام نبردم.
اين بحث اتفاقا خارج از سايت است: كه جامعه به سمت تغييرات جديد ساختاري خواه ناخواه رفته و ميرود، و راه تقابل با دنياي امروزي ابزار خاص خودش را ميخواهد رداي تازه بايد به تن كرد، چشمها را بايد شست و جور ديگر بايد ديد.( كساني ميتوانند مخالف باشند وترجيحشان انديشه ها و موضع گيري هاي گذشنه و قديمي باشد به هرحال سليقه شان است)نقد شما را خواندم و قابل احترام است نظرتان، خدا حافظتان يا حق

عرض ارادت خدمت خواهرم بانو كوهواره خيلي مخلصيما،
شما كارتان درسته خداييش هميشه گفتم
بدون حاشيه،مهربان، دلسوز و طالب صلح... خواستم عرض ادب كرده باشم

ارادتمنديم

به همچنین داداش عزیز و کمال پرورم

سلام

سرکار خانم مهدوی

سپاس‌گزار می‌شوم از شما دیگر از حقیر در هیچ صفحه‌ای اسمی به‌میان نیآورید! بنده ترجیح می‌دهم در سکوت تنها به ارسال خط خطی‌هایم اکتفا و از هرگونه اظهار نظر چه در مورد افراد، چه در مورد امور جاری شعر ناب و هرچیز دیگری پرهیز کنم! این عرض و مورد را
در پروفایلم نیز نوشته و عنوان کرده‌ام!

سلام و درود جناب لاهیجی عزیز

بنده از این پس همچون چند سالِ گذشته هیچ حضورِ با نامِ کاربری
نخواهم داشت و از زمان ورود شما چون حضورتان را برای ارتقاء
سطحی کیفی سایت کار ساز تشخیص دادم تمامی تلاشم را برای
ماندنتان انجام دادم گر چه شاید همین امر در اذهان بسیاری این
شائبه را ایجاد کرد که من و شما آشنایی قبلی داریم و یا من می خواهم
از شما استفاده ی ابزاری برای مطرح کردن خود بنمایم یا بالعکس شما
مرا آلت دست خود برای قبضه کردن سایت و از میدان به در کردنشان
نموده اید . خوشبختانه بنده هم چون شما بالاترین مقامِ ممکن برای هر
انسان را مقامِ ادراکِ هیچکس بودن می دانم و امیدوارم روزی به این
مقام منیع برسم . یکی از ابزار های رسیدن به این مقام را هم هنر و
متعهد و متعالی می دانم و در صدر آن شعر و ادبیات.
آرزو دارم همه ی عزیزان دردخانواده ی شعر ناب روز بروز چه از نظر
روحی و معنوی و چه از نظر سطح کیفی اشعارشان رو به کمال باشند.
مطمئنم شما هم به سهم خود و در حد توان تلاشتان را در این زمینه
مصروف خواهید داشت .و همینجا شما و همه ی عزیزان چه کلاسیک
سرایان و چه سپید سرایان عزیز را به خدای بزرگ می سپارم و مطمئنم
این قافله ی شعر و ادب به ‌‌‌‌‌سرپرستی مدیر مدبرش استاد ملحق همچنان
پر توان به حرکت ارزشمندش ادامه خواهد داد.

. حق یار و یاور همه عزیزان و بدرود

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

سلام شیخ سلمان و چه خوش طعم است این پنجره سبز برای شاگردت...
من همیشه شرمگین اینم چگونه لطف عزیزانی مثل شمارو جوابگو باشم که انقدر دوست داشتنی زکات علمشونو پرداخت میکنند و بی هیچ ادعایی می آموزند
چه بنویسمت که هر چه بگویم از آن خاص تری شیخ...

راستش مراعات نظیر مثل پیچ و مهره ای می مونه که مفصلهارو کنار هم قرار میده و ساختمان شعر و بالا میبره
آرایه ایِ که خیلی به تناسب ارکانی شعر کمک میکنه...
و باز سر تعظیم فرود میارم که انقد خوب و نکته سنج به پایان شعر پرداختی

پرپر شده ی مرامتیم

به محفلِ شعر و شعور ِ جنابِ پژمان خوش آمدید

تشکر فراوان از حضورِ ارزشمندِ استاد نصر اللهی عزیز که گرچه ناخواسته با تاخیر رسیده اند ولی در عوض با دستانی پر و ارمغانی گرانبها برای دوستان . سپاااااااااس استادِ نازنین و صاحبنظر

دسته گلی تقدیم محضرتان

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

بانو آهنگران ممنونات
که لطف کردید و به این کوچکترین سرزدید

سلام دورود بر شما

به محفلِ شعر و شعور ِ جنابِ پژمان خوش آمدید

تشکر فراوان از حضورِ ارزشمندِ استاد نصر اللهی عزیز که گرچه ناخواسته با تاخیر رسیده اند ولی در عوض با دستانی پر و ارمغانی گرانبها برای دوستان آمده اتد.سپاااااااااس استادِ گرامی و صاحبنظر

دسته گلی تقدیم محضرتان جناب سپیدار

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

سلام بر بیدل ترین دلدار
خوشحالم که منو به دوستی قبول کردی

به محفلِ شعر و شعور ِ جنابِ پژمان خوش آمدید

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

سلام بر مجتبی ترین
ممنون از قدوم مبارکت

به محفلِ شعر و شعور ِ جنابِ پژمان خوش آمدید

سلام و ادب و احترام خدمتِ نهنگِ اقیانوسِ شعر و ادب جناب داداشمون
مرتضی
شهنی .سپاسگزار می شیم اینقد با اون داداش مازیارمون به پر وپای هم نپیچین .
اینجا محله مهر و وفا صلح و صفاس.
بی زحمت قاب مشاعره رو واسه جنگ و دعوا اشغال نکنین لطفا

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

سلام بر مازیار و ممالک
قربان قدمت رفیق
خاکم چاکرات

به محفلِ شعر و شعور ِ جنابِ پژمان خوش آمدید

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

سلام بر پیروتی ترین سارا
خرسندیم که با دیده ی بخشش و اغماض این کلمات دست و پا شکسته رو میخونی
وجودت یه لیوان اب خنک تو گرمای تابستونه
با فردا که حرف میزدم
خلاصه زار میزد
ممنون که اومدی و خوندی

سارای نازنینم

به محفلِ شعر و شعور ِ جنابِ پژمان خوش آمدید

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

سلام بانو عمرانی
ممنونات که به دیده ی مادرانه میخوانید
چاکریم

به محفلِ شعر و شعور ِ جنابِ پژمان خوش آمدید

سلام بر حدیث ترین سوگند
والا هر سروده ای سختی خودشو داره
ولی خوب سپید اونم از جنس روایتیش بخاطر حفظ چارچوب فضا و یک نفس بودنش در قالب خودش سختی بیشتری داره
حال صفحه ی ماهم با وجود شما خرم شد
خاکم

درود برادر بزرگوار جناب بدری

بنده نظرم در مورد کلاسیک و سپید را امروز در جواب نقد استاد نصراللهی، نوشتم.
و مجدد بخش کوچکی از آن را اینجا بازگویه خواهم کرد:

«سخنی کوتاه برای این دسته جداکنندگان:
سپید روحی عمیق دارد که از دل رعالیستی جامعه برون می آید. در بسته بندی تخیل، همچون تابلویی پر حرف و زیبا.
کلاسیک عاشقانه ایست پر رمز و راز، در پرده ای از دلتنگی. فریادیست از دل عاشق.
سپید و کلاسیک هر دو بی نظیر و زیبا هستند و لذتبخش. دوستان لطفا جداسازی نکنید و ارجحیت ندهید. این رفتار سزاوار یک ادیب نیست.»

بیایید جای ارجحیت دادن و جداسازی کردن، و نه گفتن به کلاسیک کهن یا سپید پاک نهاد، به نوشته هایی فاقد ارزش ادبی، که تیشه بر پیکره ادبیات میزنند و بعضی عوام، به تصور روشنفکر گرایانه بودن، تحسینشان میکنند نه بگوییم.

کلاسیک و سپید، زاده ی ادبیات سرزمینم هستند. جای مقابل هم قرار دادن این دو زاده، از آنها در برابر هجوم بی فرهنگیها و بیگانه نویسی ها محافظت کنید.

آقای مانا را از دست دادیم، استاد لاهیجی نیز رفتند، این ناراحت کننده است برای ادبیات ما.

به مهر بسرایید همگی

بزرگوارید جناب بدری

سلامی دوباره بر حدیث ترین سوگند
کسی این دو تا شاکله ی اصلی شعر فارسی و مقابل هم قرار نداره
اتفاقا اگه تو پاسخم به بانو مهدوی خونده باشی من اینارو پشتیبان هم میدونم
حرف بیشتر سر این همه گاردگیریهاست و این سبکهای بی پشتوانه که مثل قارچ بیرون زدند
همانطوری که ممکنِ همین شعر نو سالها بعد نیاز به روتوش داشته باشه عموم اشعار کلاسیک هم نیاز به چنین خیاطی دارند
نه کسی شعر کلاسیک و زیر سوال برده نه کسی سپید و به اون برتری داده...
مخلصات

ببخشید اشعار کلاسیک امروزی

درودها جناب بدری بزرگوار. سپاس از دغدغه تان برای شعر پارسی
دلیل گاردگیری بعضی دوستان درمقابل اشعار کلاسیک و سپید را نمیدانم اما روی سخنم با این دسته دوستان بود.
ارج مینهم بر هدف والایتان و سخنتان درمورد اشعار بی ارزش و همچون قارچ

انشالله که این نوع اشعار روز به روز کمتر شه

بزرگوارید

به محفلِ شعر و شعور ِ جنابِ پژمان خوش آمدید

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

سلام بر مهجورترین ممنون که آمدی و خواندی

به محفلِ شعر و شعور ِ جنابِ پژمان خوش آمدید

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

طلاي كثيف درواقع همان زبابه هاي انسانيست
دو كاركرد داره كه به نظرم طعنه ي خوبيه،
يكي هم اينكه ماهيان و دريا همان ساكنان زمين اند
كه با بي فكري و ضربه زدن به محيط زيست صرفا توليد زباله ميكنند.

سلام جناب عاصف ممنون که به صفحه ی این بنده ی سراپاتقصیر سر زدید و این شاگرد شعر و از حضورتان بی دریغ نکردید
عزیزدلی میگفت هیچ وقت شعرت را توضیح نده
منم به همان برداشتهای دوستم امیرحسین که در پاسخ شما نوشته اند اکتفا میکنم
و خاک پای شما هستم بزرگینو تاج سر

سلام جناب پژمان
استاد آصف جان برادر صحیح است .
آصف وزیر خردمند و با تدبیر مُلک سلیمان بوده و عاصف بگمانم نوعی باد

به محفلِ شعر و شعور ِ جنابِ پژمان خوش آمدید

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

به محفلِ شعر و شعور ِ جنابِ پژمان خوش آمدید

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

سلامی دوباره مازیار
وقتی شمشیر و از رو میبندن
والا لین چان هم بود بیخیال مبارزه میشد
خاکتم رفیق

به محفلِ شعر و شعور ِ جنابِ پژمان خوش آمدید

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

سلام حضورتان گل است خراسان بانو

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

سلام بر کیمیایی ترین
چه بنویسم که لایقت باشد نمیدانم

به محفلِ شعر و شعور ِ جنابِ پژمان خوش آمدید

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃
سلام آبجی اندیشمندم آرزوبانو
🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

سلام از بنده ست استاد بانوی مهربانم

سلام بر مهربان ترین آرزو
قطعا و یقینا از وسیع بودن سرزمین دلتِ که منو خوب میبینی ولی به هیچ رو نه استادم نه معلم
و این خیلی بار سنگینه که کمر آدم و از خجالت خم میکنه
خواهش میکنم
خواهش میکنم
خواهش میکنم
واسه هر دوستی این کلمه رو بکار میبرید برای این داداش کوچیک استفاده اش نکن
خاک پاتیم

به روی دیده برادر ادیب و بزرگوارم
هیچ دوست ندارم خاطر شما رو آزرده کنم
بزرگوارید

سلام برادر فرهیخته ام جناب پژمان
ممنون از اینهمه تواضع و مهربونی تون
و ممنون از تذکرات اخلاقی به جا و دلسوزانه ای که میدین.
حقیقتا هم همه دل نازک شده ان . پس مواظب باشیم بهتر از
گل به هم نگیم که خدای نکرده دلی رو نرنجونیم.
ممنون که با سروده ی زیباتون بانی این بحث مفید شدین

به محفلِ شعر و شعور ِ جنابِ پژمان خوش آمدید

سلام بر کیقبادترین
مارا همین بس که گل روی شمارو دوباره در این صفحه میبینیم

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

به محفلِ شعر و شعور ِ جنابِ پژمان خوش آمدید

سلام بر آذرترین
زنده دل باشی عزیر
چاکریم

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

به محفلِ شعر و شعور ِ جنابِ پژمان خوش آمدید

سلام و درود بر مازیار شعر ناب
بنطرم استاد عسکر زاده ، استاد هداوند ، استاد شفیعی (شاهرخ) ، استاد وحید سلیمی نبی ، استاد بانو نسترن طالب زاده حرفهای زیادی برای گفتن خواهند داشت البته در مورد تقابل کلاسیک و نو حاشیه های مربوطه و هر کس که در هر دو سبک تبحر دارد و صاحب نظر است کاش شرکت کند .
البته در مورد چرایی وقوع حوادث اخیر سایت روشنگری هایی با صلاحدید جناب ملحق خواهم داشت که امیدوارم سود مند افتد و به تلطیف هوای مسموم روزهای اخیر سایت کمک کند. اگر بتوانی به اساتید فوق و هر کس دیگر که صاحبنظرش می دانی پیام دعوت برای حضور در این صفحه بفرستی کنک بزرگی خواهد بود.

سلام بر مازیار الدوله
دیگه همه دل نازک شدن بخاطر اتفاقات که توو طول زندگی براشون میوفته

منم نظرمو راجع به شعر سپید و کلاسیک در پاسخ به بانو مهدوی گفتم و اینجا دوباره گفتنش تکرار مکرارتِ...
ممنون جان برادر که در بحث شرکت کردی
دس بوسیم

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

درود بر برادر حقگو و حقجویم جناب مازیار
نمی دانستم تا این حد باسوادین از بس متواضعانه می نویسین و خودمونی
انگار بزودی باید استاد مازیار صداتون بزنیم .
البته می دونم مثل جناب لاهیجی علاقه ای ندارین استاد نامیده بشین
و مهم براتون آموختن است و آموزاندن. تشکر از ارائه نظرات ارزشمندتون

به محفلِ شعر و شعور ِ جنابِ پژمان خوش آمدید

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

به محفلِ شعر و شعور ِ جنابِ پژمان خوش آمدید

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

به محفلِ شعر و شعور ِ جنابِ پژمان خوش آمدید

سلام و درود استاد آصف عزیز
سپاس از مشارکت شما در این بحث و اعلام نظرتان
و سپاس از این که با متانت و وقار مثال زدنی تان الگوی عملی
اخلاق برای ما شاگردان سایت ناب هستید . امید که شاگردان خوبی باشیم

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

سلام جناب آصف ابتدا ببخشید که نام فامیلی شنارو در بالا اشتباه تایپ کردم و اگر بانو مهدوی تذکر نمیداد احتمالا دوباره رخ میداد
و قدردان اشتراک گذاری شما هستیم
فقط گلستان سعدی جسارتا نثرمسجع و شعرست نه فقط نثر مسجع...
که در کتاب لولیتا ولادیمیر نابوکوف از همین نثر آهنگین استفاده شده
خواستم بگم نثر مسجع های اساطیر ادب و نباید دست کم گرفت و خودشون بازکننده ی خیلی مسیرها بودند
مخلصم

به محفلِ شعر و شعور ِ جنابِ پژمان خوش آمدید

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

به محفلِ شعر و شعور ِ جنابِ پژمان خوش آمدید

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

به محفلِ شعر و شعور ِ جنابِ پژمان خوش آمدید

سلام و درود استاد شفیعی عزیز
ممنون از شرکت شما در این بحث و نظرات ارزشمندتان
خداوند سایه ی همه ی اساتید سایت ناب را بر سر ما مستدام گرداند.
وجود هر یک از شما غنیمتی است برای سایت.

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

درود بر شما استاد شفیعی بزرگوار

سلام بر شاهرخترین
دست بوس نظراتتیم رفیق ممنون که آمدی و نوشتی
خاک معلوماتتیم

به محفلِ شعر و شعور ِ جنابِ پژمان خوش آمدید

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

به محفلِ شعر و شعور ِ جنابِ پژمان خوش آمدید

سلام بانو طالب زاده
سپاس از اشتراک دانشتان که همواره مانند چراغیست برای این دانش آموزتان
مچکراتم...
راجع اتفاقات و ناراحتی های پیش آمده و سرچشمه اش به جناب فکری در خصوصی توضیح دادم
ممنون که آمدید

به محفلِ شعر و شعور ِ جنابِ پژمان خوش آمدید

سلام بر سید آل پیغمبر
ما کی باشیم سرسنگین رفتار کنیم وقتی یه کوچکی در محضر بزرگان حاضر میشه باید دست به سینه بشینه مثل من که پای منبر شما عزیزان نشستم و یاد میگیرم
استاد مولایی که تاج سرِ
تو هم نظرت و میگفتی رفیق که یاد میگرفتیم
از بابت اظهار نظرت در مورد شعر کلاسیک و نو بسیار ممنونم
خاک پاتیم

آقا پژمان فدای ادبت خیلی گلی

به محفلِ شعر و شعور ِ جنابِ پژمان خوش آمدید

سلام مازیار نیستی برادر!!!

به محفلِ شعر و شعور ِ جنابِ پژمان خوش آمدید

به محفلِ شعر و شعور ِ جنابِ پژمان خوش آمدید

به محفلِ شعر و شعور ِ جنابِ پژمان خوش آمدید استاد عسکرزاده عزیز

سلام استاد بسیار دلنشین و سلیس فرمودید و چه خوب است حضور ذی قیمت جنابعالی زنده بمانید به عشق

سلام جناب عسکرزاده
سپاس از حضور ارزشمند و گرانمایه ی شما...
مچکراتیم