منـــــــــــــحی ی ِ قامتم ، لیلا مدرج کرد و رفت

دیدی آخر  شعر   هم با  طبع من ،  لج کرد  و رفت

 دلــــخوشی  آهسته راه خویش را کج  کرد  و رفت

غم میان  خط کسری ی  محبت ،  رخـــــــــــــنه کرد   

 صورت این کسر را مــــــــنهای مخرج کرد و رفت

خواســـــــــــــتم تا  در رکاب  عشق او  حاجی شوم  

بی خبر از حال  ِدل، ترک ی من و حـج کرد و رفت

گفتمش از    کینه های عاشــــــــــــــــقی  پرهیز کن     

 روســــفید  افسانه های اوس و خزرج  کرد و رفت

چرخ گیتی بر مرادم  ، گردشی بســــــــــــــیار داشت  

 دل شکست و قامتم را نیز  مــــــــــعوج کرد و رفت

گرچه  فرهاد  است ،  مــــقیاس ِ مصیبت های عشق   

 منـــــــــــــحی ی ِ قامتم  ،   لیلا   مدرج کرد و رفت

ناز شصت  دلبری نازم که  در تــــــــــــــوران عشق  

 خویشتن را شهره  و هم  شـــــآن تورج کرد و رفت