گریه کار هر شبم بر شانه ی دیوارهاست

حال و روزم چون شبیخون خورده از تاتارهاست
گریه کار هر شبم،  بر شانه ی  دیوارهاست

در گلویم " بوی باران ، بوی گندمزار" نیست
حنجرم لبریز نای خسته ی ستار هاست

نظم گیسوی تو در  کشور گشایی کردنت
رسم نادر ،  پادشاه دوره ی افشارهاست

آذر از چشم  تو می ریزد ، مگر  جغرافی
چشم هایت ،مخزن و انبار جنگ افزار هاست؟

ترسم از روزی است ، از چشمت بیفتم بشنوم
از تو،  جای عشق های کهنه در  انبارهاست

چشم هایم  را در آوردی ، محمد خانی و
شیوه ی سلاخی ات، الگویی از قاجارهاست

جنگل است  و کلبه ایی چوبی، ولی احوال من
بی تو یک تلفیق ، از حال نی  و گیتارهاست