شه رحمان

حبیبم شب بزم است مجلس  شادی به پا کن 
بشین ساغی دو پیمانه با مهرویان صفا کن
کاسه صبرم تمامست ساقیا ده مرهمی 
به سان معرفت جامی تو ای ساقی در رضای خداکن
چشمه ات جوشان لبانی تشنه در وقت رحیل
به مسکینان این زمان نظر بر خدا کن
نه من باده پرستم و نه باده ناب تو حرام 
زین آتش دل صدقه  ای در راه خدا کن 
مفلسانی به در گه به گدایی آمدند بهر صواب 
ز لعل کیمیا جرعه ای حلال به مه لقا کن
مسکینانند کین جهان حلقه ی  باب می زنند
ز کرم نظر به خراب خانه ی آشنا کن
گر گوشه چشمت بنوازد به خلوت دل ما
ز اشک مرحمت دل بیمار ز قضا رها کن
ز لطف سر مویی رسانی به دلم بر مراد 
زین سیه چهره ز خزانه ی  غیبم دواکن
زین خوشحالم من مفلس که ساخته ایام شوم
ورق دفترعشقم باز از صدق رضا کن 
چون غریب ره نبرد به دربار  شه روی زمین 
شه رحمان  گره کار غریب ز معجز دعا کن
۱۳  ۱۰.  ۱۳۹۹. 
طوبی آهنگران