نماز

 نمازم

 نه سجاده دارد

 نه مُهر

نه وقتی معلوم

خدایم نوری

 که زندگی را

در رنگهای بال پروانه ها می ریزد

 دعایم

 زمزمه ی رودی

در نگاهی  روشن است

 با تصویری که در آب مرا

 نقشی در آسمان میزند

 و نگاه کودکی ام

 که پاکی نگاهش را

 فراتر از

 یک خواهش

یک نیاز

یک راز

به در گاهش می برد

آمین سلام آخر من است...

سعید مطوری/ مهرگان

از دفتر شور عشق