کاشت

شب که شد از بسترم برخاستم

عشق را اندر اجاق انداختم

---

چونکه ان اتش گرفت اندر دلم

من شرابی در درونم ساختم

---

چونکه مل دیرینه و مردافکن است

شعله ور گشت از درون انداختم

---

تاب مهجوری ندارم من دگر

چون گسستم بند و مجنون تاختم

---

زین همه اتش ز عشقی در درون

نرد عشقی با حبیبم باختم

---

عشق او بیتاب کرده این دلم

بس گهر از عشق یار انباشتم

---

چون شراب عشق او پالوده دل

دل نگر ایینه یارم داشتم

---

چون سحر بود و بدو مشغول دل

وه عجب من چه مقامی یافتم

---

بیدل افسون شده در عشق ناب

بهر روز حسرتم من نهالم کاشتم

----------------------------------------