بی نام

ای که بی تو دل من، تا به ابد گریان است
اندکی باش و ببین، حال دلم، سوزان است

سوختم تا که تو را داشته باشم به ابد
تو ندانی که جهان بی تو مرا زندان است

دیده ای، شاپرکی را، تو میان گلزار؟
حال قلبم به حضور تو چنان، شادان است

باز هم حافظ و فال و تو، میان فالی
«کهربایی ست که در حشمت درویشان است»

قصه ی ماه برای تو بخوانم، شاید
تو بفهمی که به دریای دلم، طوفان است

تب مهر تو به قلبم، شرری ساخت به پا
یک نگاهت، دل تبدار مرا درمان است

میشود وقت سحر، وارد خوابم بشوی؟
ای که بی تو دل من، تا به ابد، گریان است

سلام خواهرجان
شعرتان محتوای دلنشینی دارد اما از لحاظ ساختار و قوافی و همچنین کمی و زیادیِ هجاها باید به کل نقد و بررسی گردد

(ان) جمع ، حروفِ بعداز قافیه محسوب اند و شعرتان دارای عیوب قافیه است که درواقع اصلِ واژه را باید قافیه قرار دارد نه پسوند و پیشوندها را و آخرین حرفِ آن را حرف رَوی حساب کرد.

در وقت مناسب ان شاء الله می نویسم براتان


سربلندباشید و دلشاد

بسیار زیبا و جالب بود
مزین به نقد استاد کوهواره گرامی

درودسوگندعزیزم
هرروزقلمت زیباتروبهترمیشه
البته ایرادات کوچکی داره اما درست میشه
موفق باشی نازنینم بخصوص وزن شعرت خیلی عالی شده تصاویرشم خوبه فقط قافیه ها عیب دارند دردوسه جا که اونم درست میشه شادان گریان ودرویشان پسوند ان گرفتند ومشکل دارند البته دریه بین اشکالی نداره اما بیشتر نه بایددرست شند
موفق باشی عزیزم

زیبا و دلنشین

لایک شد دست نوشتتون دوست عزیز🌹👍

درود بزرگوار
چقدر عالی بود
کاش نظمی بهش میدادید چنانکه استاد کوهواره فرمودند
زنده باد🌹🌹🌹

سلام
ودرودها

خیلی زیباست در ماهوی 🌺🌺
درود به شما و قلم زرین تون بانو🌸🍃🌸

درود برشما