کوچه خواب

سلام

و

جناب صفاجو ی گرامی بدون شک امروز بهترین شهری بود که در سایت ناب خواندم و بس اندازه بر دل ام نشست ، شعری که در فرم و محتوا با توجه به تسلط شاعر بر وزن و عروض و دایره واژگان وسیع اش مستحکم بنا شده و بالا رفته است و هر چه پیش تر می رود تا انتها بر زیبایی آن افزوده می شود. ، درست مثل تغییر سبک های شعری و زبان می ماند که آرام آرام به سمت استفاده از واژگان ساده و عمومی تر می رود در این حا نیز شاعر در بیت های آغازین از واژگان قدیمی ترب سود می جوید که از نظر من حسن است و بعد به آرامی و بدون احساس دگرگونی ناگهانی در مخاطب جنس واژه های اش امروزی تر و البته خودمانی تر می شود و همین است که باعث می شود در عین طولانی بودن شعر ، خواننده از ادامه دادن آن خسته نشود و وقتی به انتها رسید تاسف بخورد که چرا تمام شد ...

زنی کز دست های شب چه تا آرام می لغزد
شبیه پیکری زخمی میان پیچ و تابی سرخ

اگر چه تمام ابیات هم تراز بوده و در خدمت شعر بودند اما این بیت جور دیگری بر دل من نشست و به وضوح نشانگر میزان تبحر شاعر در آفرینش تصویر می باشد ...

به امید خواندن شعرهایی دیگر از این قلم قوی و توانا ...