( مناجات 1 ) قصیده اعتذاریه به پیشگاه حضرت دوست

ما چو می از دست او نوشیده ایم

خرقه فقر و بلا و مسکنت پوشیده ایم

------

سینه چاکیم و بلا را خوانده ایم

مبتلای عشق او ما گشته ایم

------

می چو نوشیدیم در روز الست

مهر او را بر دل خود هشته ایم

------

هرچه باشد سییات اعمال ما

دل به امید غفوری بسته ایم

------

تا جوانیم و شبابیم از خدا بیگانه ایم

یکسره در شهوت نفس همه اماره ایم

-------

چند روزی رفت در گشت و گذاری در چمن

وان سپس در کار تحصیل دانش بوده ایم

------

بعد از ان همت همه بودم رسیدن یک مقام

مسندی جوییم چون از دیگری سر بوده ایم

------

بعد از ان در فکر پول و ثروت و مالی شدیم

حسرتی بر دل شده چون ناموفق بوده ایم

------

سر شکسته بر در عفو خدا بنشسته ایم

سر بداریم و ز سرهای دگر بگسسته ایم

------

عفو او جوییم و پای افشرده ایم

شوق دیدار  ورا  دل بسته ایم

------

ما نمیگوییم کار ما درست است و صواب

چشم گریانیم و دل پر خون ز انچه کرده ایم

------

ترس دارم زانکه راند ان ودودم از صراط

عاقبت اتش بود ماوا  چو سودا پیشه ایم

------

مهربان یارا تو ستار العیوب

عفو بنما چون ز پا افتاده ایم

------

مهربانا از میان جمع افراد بشر

ما محبان ترا یاران خود دانسته ایم

------

انبیا ان حاملان وحی تو جمله رسل

بهر دل چون یار خود بنشانده ایم

------

هر که محبوب تو شد ما جُسته ایم

اولیای و اوصیایت تاج سر دانسته ایم

-----

ال احمد بر همه خلقت سر است

عشق او در خانه دل برده ایم

-----

چونکه اید نام مولایم به یاد

خاندانش اولیا دانسته ایم

------

ما مریدان جفا پیشه به مولایم علی

از خجالت سر به زیر افکنده ایم

-----

چونکه ذکری از بتول و از حسینش یا حسن

اشک در چشم و سراپا گریه ایم

-----

عشق خود بر پایشان ما ریخته 

شرم دارم زانکه ما بد کاره ایم

------

عفو بنما چشم پوشی کن ز اعمال بدم

غرق در دنیا , چه سان ما خفته ایم

------

بار الها دستگیری کن ز لطف

از گناه و جرمها ما خسته ایم

------

از همه بگسسته و پیوستگی جوییم ما

لطف تو بودست یارم از بلایا جَسته ایم

-----

من نمیدانم سخن شعر است یا افسانه ای

گر که لطفی از تو باشد یکسره ما رسته ایم

------

عالٍم سر و خفای ما همه یکسر تویی

راز پوشی کن که ما شرمنده ایم

------

بیش از این در خویشتن خوارم نکن

در قبال لطف تو بد کرده و افسرده ایم

------

یا رب اینک این من و این اهل بیت

دست یاری نزد تو یازیده ایم

------

هر چه از سوی تو باشد رحمت است

ما به تسلیم و رضا دست از سر شسته ایم

-----

هر چه بودم یا نبودم مردم ازارم نبود

بیدلی کرده به جلگه چون جفاها دیده ایم

------

حالیا ماییم و این بار گناه و عفو تو

هر چه خواهی کن , به عذر ایستاده ایم

--------------------------------------------------

31 بیت بخش دوم انشا الله فردا

--------------------------------------------------

---