بزن تا بنگری با گردش سـازت ، چه رقاصم !!!

بزن  تا بنگری با گردش  ســـــــازت ، چه رقاصم !!!

به تن مالیده ام پیه تمــــــــــــــــام درد و افسون را

 وصـــــــــــــــیت کرده ام عاشق بمانند خیل  وراثم

چه  ازغم خوانی و  شا دی ، ندارد هیچ توفـــــــیری 

که من زندانی بی قید و شرط  چـــــــرخ  دستاستم

شهیر شهر مستانم  به افسون و می و ســـــــــاغر

مگر نشیده ای هرگز  نـــــــــــــــــوای  ایها الناسم؟ 

الا ای  ناخدای عشق ، دســـــــــــــــتم را رها کردی

 شنا کردن ندانستم    ، تو پنداری که غــــــــــــواصم

منم مجنون تر  از مجنون و صد فرهاد شــــــــاگردم

 کجا پیدا کنی عشقی ،  تو در میزان و مقیــــــــاسم

قــــــــــــــــمار عاشفی را  من  نمی بازم به نااهلان

به عشق ناب می بخشم تمام  ارث و میـــــــــــراثم 

دلی دارم زمرد گونه و از عشـــــــــــــــــق مالا مال

 ولی افسوس پوشانده  است چرخ دون، به کرباسم 

اجل نگذاشت  گل چینم  من از  باغ  لـــــــب سرخت

بیا حالا   که محــــــــــــتاج کمی   الحمد و اخـــلاصم