درودی دوباره
متاسفانه ،
شاه بیت من رااشتباه گرفته اید!
" اگر بینی که نا بینا و ..."شاه بیت من نیست.علت اینکه آن راابتدای مقاله ام آورده ام ، فضاسازی مقدماتی برای انتقال مخاطبم ازیک قضیه معلوم به کشف حکم یک قضیه مجهول است.تابه اوکمک کنم آسان ترانتقال یابد.
شاه بیت من :"اگردیدی لجوجی روی چاه " می باشد.لطفاروی لجوج تمرکز کنید نه روی نابینا.
پرسیدید :اشاره به امر به معروف ندارد؟
عرض می کنم : امربه معروف شرایطی دارد.یکی ازآنهااحتمال تاثیر در طرف است.پس باتوجه به اوصافی که برشمردم ،چون احتمال تاثیروجودندارد، امر به معروف دراینجاوجودندارد.
بعدفرمودید :نهی از منکر هم تعطیلی ندارد
عرض می کنم : چنین لجوجی درشرایط نهی ازمنکر ،لجاجتش بیشترمی شود.
فرمودید :از ما گفتن از لجوج نشنیدن
عرض می کنم : گفتن ماهمان وبدترشدن حال لجوج هم همان.پس به هدف بهترکردن ، حال لجوج رابدترنکنیم.
فرمودید :و بقیه صفاتی که برایش ردیف نمودید تنها کارتان را مشکل تر میکند
عرض می کنم : این صفات رامن ردیف نکردم.شمای ظریف بین دراودقت کنید ،هزاران صفت زشت دیگردراوکشف خواهیدکرد ، که کاررابرهمه مشکل کرده ...
بعد فرمودید:"توخاموشی گزین ، چون اوتباه است" پاک کردن صورت مسئله نیست؟
عرض می کنم : خیر.چون قرآن نسبت به جاهل که حالش ازلجوج بهتراست ، می فرماید : باهاش درنیفتید ،بش بگیدآره توراست میگی وازاودرگذرید:
واذاخاطبهم الجاهلون!
قالواسلاما...
پس بالجوج که حالش خیلی ازجاهل خراب تراست ، اصلانبایددرافتاد...
جسارتم را ببخشید
اگر دیدی که نابینا و چاه است
اگر خاموش بنشینی گناه است
هر کس وظیفه خود را دارد