سخت

من از قطب جنوبم ترس دارم 
همونجا که سکوتت پادشاهه
نگاهم می کنی این و بفهمم
زمستونی ترین سالا تو راهه
دلت قرص دلم باشه همیشه 
واسه تقدیر من تو سرنوشتی 
اگه قلبم بزاره مرد تر شم 
بهت می گم چه زیبایی چه زشتی 
واسه آینه لباس نو بپوشی
بری تو کوچه ها دل مرده باشی 
مدام از ابر پرباشه نگاهت
شبا تو تخت خوابت سخت جاشی 
نمی دونی دلت تنگه یا شوره
غریبی می کنی با کل دنیا 
بگو کی کشتی هات و غرق کرده
که این جوری زدی دل به دریا 
علی رفیعی وردنجانی