بارو وقتی مِبارِه
وقتی بارون میباره
اُمیدا تازِه وِمبو
امیدها تازه میشه
هَوِی شَهرِ بِهبُهو
هوای شهر بهبهان
تمیزُ و تازِه وِمبو
پاک و تازه میشه
شَهرِ عزیز و نازَم
شهر عزیز و دوست داشتنیم
چِه پُر آوازهِ وِمبو
خیلی پُر آوازه میشه
مِبارِه نَم نَمِ بارو
بارون نم نم کنان میباره
جا پَهنی گوشهِ اِیوو
زیر انداز گوشه ایوان انداخته شده
زُغالُ و مَنقلُ و قِیلو
زغال و منقل و قلیان
خِشی شیرین بِلالِت بو
خیلی خوبه شیرین بلال داشته باشی
چِهی ری تَش چقد خوبِن
چایی روی آتیش خیلی خوبه(حسابی میچسبه)
خِشی یارِت کِنارِت بو
خیلی خوبه تو این حس و حال یارت کنارت باشه
بِشینَه صُحبِتِت گُل کا
نشسته باشی و صحبتت حسابی گل کنه
مخاطَب هَم نِگارِت بو
مخاطب صحبتت هم نگارت(دلدار) باشه
بِگرَه بَزمُ مِهمونی
بزمُ مهمانی بگیری (سور بدی)
بُخونَه شِعرِ بِهبُهونی
شعر به لهجه بهبهانی بخونی
بِبارِه شُر شُرِ بارو
بارون شرُشُر کنان بباره
سی خُوت داد و هَوارِت بو
برای دل خودت با صدای بلند آواز بخونی
صِدات اَ مَلِه هَم رَد کا
صدات بقدری بلند باشه که از تو محله هم رد بکنه
بُشو تا تویِ مِیدونی
صدات به میدانی (خیابان) هم برسه
بِگَه با عِشقُ و اِحساسِت
با تمام عشق و احساسی که داری
فدات ای یار جون جونی
بگی فدات ای یار جون جونی(دوست داشتنی)
فاضل فخرالدینی(مالک)
به گویش شیرین بهبهانی