شباهنگ ارجان ۱۸(فراق مادر)

دارم از چرخ گردون با دو چشم تر سوال!
مادرم از کودکی غم شد نصیبش تا به حال
از چه رو چرخ تو باید بد بگردد بر مدار؟
دیده ببندد مادر رنجور من آزرده حال

با سلام
و عرض ادب
شعر در نوع خاصش کشف یک ارتباط تازه میان پدیده هایی است که در دور یا نزدیک شاعر اتفاق می افتد. بگذارید با یک مثال منظور خودم را توضیح بدهم

به بوی نافه‌ای کاخر صبا زان طره بگشاید
ز تاب جعد مشکینش چه خون افتاد در دل‌ها

نافه کیسه ی کوچکِ گره خورده ای درشکم نوع خاصی از آهوست که مُشکی بسیار خوشبو و معطّر در درون آن قرار دارد. نافه درحقیقت خون دل آهوست که درگذرزمان تبدیل به مُشک معطّرشده است.
ارتباط دادن نافه و طره و خون دلی که عاشقان می خورند از تاب جعد «مُشکین» معشوق، رسالت یک شاعر است.

اما شعر به معنای عام خودش همراه کردن مخاطب است در دردی مشترک. شاعر در این دو بیت از دو احساس مشترک سخن می گوید
یک. مهر به مادر
دو. بی وفایی و بی عدالتی گردون

و همین دو کافی است تا مخاطب با احساس ما در دام شعر بیفتد

شعر در دو بیت بر وزن «فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن» و با ظهور قافیه در مصرع اول و دوم و چهارم شکل گرفته است.
قافیه ها : سوال، تا به حال، آزرده حال
قوافی در صحت و سلامت اند اما وزن در مصرع آغازین شعر دچار لغزش کوتاهی شده است
دارم از چر :فاعلاتن
خ گردون : فعولن
با دو چشمِ : فاعلاتن
تر سوال: فاعلن
یعنی برای صحت و سلامت وزن نیاز به یک هجای بلند در آغاز رکن دوم داریم

نکته جالب این شعر این است که شاعر با دو چشم تر از چرخ گردون سوال دارد. در حقیقت قدرت گردون را پذیرفته و می داند عملا در برابر جبر گردون نمی تواند کاری انجام دهد از این رو با چشم گریان نارضایتی خودش را ابراز می دارد و بدش هم نمی آید اگر این گریه در دل سنگ گردون موثر افتد.

یک نکته دیگر هم در خصوص قالب شعر است. می دانیم که دو بیتی در وزن مفاعیلن مفاعیلن فعولن و وزن رباعی مفعول مفاعیل مفاعیل فعل می باشد. وزن سروده نه در وزن رباعی است و نه در وزن دوبیتی، اینگونه اشعار را قطعه می گویند.

به همین حد بسنده می کنم.
ممنونم از صبر و حوصله فرهیختگان عزیز
و تشکر شاعر از شاعر ادیب و ارجمند