شبی که ماه نیامد

بسیار بسیار ناب و عالی است و در اوج
هزاران آفرین
"از خودش پرسید: این بی معرفت
باز دیشب با خودش آیینه داشت؟"

ولی با نهایت احترام بعرض میرسان در این مصراع
"روی کوهی خیره به هفت آسمان"
در این مصراع باید بجای واژه ی (به) " بر" بیاورید چون به اندازه ی یک هجای کوتاه کاهش وزن دازد بهتر از من میدانید که کشش هجای بلند دو برابر هجای کوتاه است پس باید بفرمایید
"روی کوهی خیره بر هفت آسمان"
باز تاکید میکنم بسیار ناب است و در اوج
شعرتان ماندگار و شاعرانه گیتان مستدام