دریای دلربایم

باید که از لبانت جامی دگر ربایم
جانی دگر بیابم خورشیدوش برآیم
از بحر پر خروش و امواج خاطراتت
سیلی خورم ز هر سو در خلوت سرایم
جانم رسیده بر لب قهرت به سر نیامد
تا چند در خروشی دریای دلربایم
در عهد یاری ما گر فتنه ای به پا شد
بگذر که غم نماند ره توشه ای برایم
هر شب دل حزینم ابری شود بهاری
باران ژاله گوید از او چرا جدایم ؟
در فرصت دوروزه قدرم بدان که بی تو
زودست پر بگیرم تا کشور خدایم

علی حیدری معاف ۱۳۹۹۰۲۱۵