سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

دوشنبه 3 دی 1403
    23 جمادى الثانية 1446
      Monday 23 Dec 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        دوشنبه ۳ دی

        دروازه ی ملل

        شعری از

        محمود گندم کار وحید

        از دفتر اساطیر نوع شعر نیمائی

        ارسال شده در تاریخ يکشنبه ۲۴ فروردين ۱۳۹۹ ۲۳:۰۶ شماره ثبت ۸۴۰۴۷
          بازدید : ۳۴۴   |    نظرات : ۶

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر محمود گندم کار وحید

        دروازه ی ملل
        سالهائی که زمین،جای کژدم شده است
        ساقه ها خشک و کبود،ریشه ها گم شده است،
         نقش جادویی غرب
        چون چراغیست که تابیده به دامان زمین
         قرنها هست چنین
        در سر  شاخه  ی این سرو کهن
         شده چون فربه عقابی به کمین
        غرب در طول زمان اینهمه فرهنگ نداشت
        در سرش جز هدف واهی و نیرنگ نداشت
        قرنها بود که بر طبلک علم
        جز خرافات دگرگون شده آهنگ نداشت 
        جنگجویی که به عصر رنسانس
         پیشه ای جز هوس جنگ نداشت
        من کنون از دل یک کاخ نشان میجویم
        خاک را چشمه ی اسرار نهان میگویم 
        پیش چشمم تچر است
        کاخ ویران شده ای در صدف بحر زمان
        جام عدلیست بر آن نقش بزرگان جهان
        آن بناهای شگفت آن سراهای عظیم
        آن ستونهای بجامانده و جام زر وسیم
        آن نماهای خموش شه و فرزین و ندیم
        سازمان مللی بود به دنیای قدیم 
         خاکها پس زده شد، تپه ها کنده شدند
        لوحها ترجمه شد ، رمزها خوانده شدند  
        روزگارانی بود
         که چه دورانی بود
        آن زمانی که زمین همه نورانی بود
        آسمان بی خبر از آتش ویرانی بود
        از فراسوی افق تا دل دریای کبود
        همه ی بود و نبود
        بیست و هفت کشور موجود و پراکنده که حکاکی ی  بر کنگره بود
        مصر و یونان و عراق و رم و آنسوی سه رود
        عید در پارسه و ماد به ایرانی و انشان همه گفتند درود
        هرکجا نام و نشان از سر و سامانی بود
        در عبور سم اسبان سپاه و نوک پیکانی بود
        کز دیار کهن این شه ایرانی بود 
        داریوش،شاه جهان 
        شاه انشان و عراق وهمدان
        فاتح کشور یونان .شه بیدار زمان
        7مهر78 تخت جمشید کاخ تچر
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        عباسعلی استکی(چشمه)
        سه شنبه ۲۶ فروردين ۱۳۹۹ ۱۵:۱۹
        بسیار زیبا و غرورانگیز بود
        زنده باد ایران خندانک
        شعله(مریم.هزارجریبی)
        سه شنبه ۲۶ فروردين ۱۳۹۹ ۰۶:۵۴
        درود شاعر گرامی
        کوروش بخواب که ما بیداریم
        الان باید بگیم کوروش بیدار شو ما در کما فرو رفته ایم
        زیبا نگاشتید
        محمد باقر انصاری دزفولی
        محمد باقر انصاری دزفولی
        سه شنبه ۲۶ فروردين ۱۳۹۹ ۱۱:۳۶
        کورش به ما یاد داد که کورش بشویم
        نه به گذشته برگردیم
        کورش را صدا کنیم
        خندانک خندانک خندانک خندانک
        ارسال پاسخ
        بتول رجائی علیشاهدانی(افاق)
        سه شنبه ۲۶ فروردين ۱۳۹۹ ۱۰:۲۲
        وقت است دیگر ای عزیزان در گوش ها منشور کوروش را بخوانید

        درود و سپاس بیکران بسیار زیبا خندانک خندانک
        محمد باقر انصاری دزفولی
        سه شنبه ۲۶ فروردين ۱۳۹۹ ۱۱:۳۳
        با غرض سلام
        شاعر بزرگوار
        هزار درود درود
        خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک
        ایمان اسماعیلی (راجی)
        سه شنبه ۲۶ فروردين ۱۳۹۹ ۱۲:۱۳
        درود جناب وحید
        از خوانش مجدد خرسندم
        مانا باشید به مهر 🌹
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        6