نقش میزد هوس به کام زنی...

خسته می گشت  سرد، بی تو چنان

مرد بی کس ، شکست ،بی تو بدان

بوسه زد شیشه ای که آنطرف است

دختری بی حجاب  بوده عیان

بستنی لیس میزند، چه عسل

رنگ لب سرخ ،با سفید روان

چشم شیرین مثل بستنی اش
سرد و بی روح، تف به روی زمان

آتشی زد دلی که عاشق او ست

با نشانی به عشق  تیر کمان

لعنتی دشمنی چه بی رحم او

زد به  قلبی   تیر، بوده نهان

بوی  گندیده اش  پراست از  خون

عشق او تخت خواب پیر و جوان

با کمی پول، خنده ،راهش باز

عشق سیری به یک هوس تو بخوان

نقش میزد هوس به کام زنی

تن به تن تا نفس نفس دل و جان

 در نهایت زنی مویش به هم

گاه پیر است گاه شیک و جوان

سعید مطوری / مهرگان

از دفتر گلشن