چرخ فلک

ای که کان هفت فلک سلسله گردانی تو باد 
معجز کو ن مکلن در ید بیضایی تو باد 
دوست دارمنی روزم پناهی تو باد 
از عدالت فخر دارد این پناهی شادمانی تو باد 
واجب الوجود تو ای تنها امید زندگی 
باده جوشی بهار عطر نوروزی هوایی تو باد 
آنکه آتش بر خلیل گرداند باران مهربانی تو باد 
آنکه هنگام رحیل می شود دردانه ام 
یا که در کبیر بی رحم زمان انتظارم چشمه ساری تو باد 
تو خدایی می کنی در برج و باروی هر مکان 
در گذر امروز ز جهل این شهن روسفیدی تو باد 
از تو خواهم فرصتی دیگر دهی این خسته را 
خاطرم راحت ز درد ای لامکان این کامیابی تو باد 
هرورق از دفتر روزگار می درخشی تو عیان 
در قصر غزل مصراع شعر ارزانی تو باد 
گنج های تو پنهان بس گوهر داری دام خاک 
گنج گوهر خیز خلقت دست معماری تو باد 
می دانی زخم دارد دلم مرحمش نا یاب ترئن 
دست مر حم ساز تو نور رستگاری تو باد
این که هستی لامکان جان داری هر مکان 
این زمان چهره نما از مهر یزدانی تو باد 
رونق مسجد و مهرابت بود ما را اعتبار 
خسته هستم از ستم دست گیر آیی تو باد
بازی چرخ فلک سخت گرفته روزگار 
این جهان هست و نیست بر حسابی تو باد