عاقل مملکت شیدایی

پیش کش طبع بلندتان
((عاقلِ مملکتِ شیدایی))
من به نام خدا 
تو خدایی که در این نزدیکیست
و سلام این من هستم .
ان خودِ خود به دری که از همه سر تاریکیست.
پرِ از تیغ و گزند ، پرِ از حس چرند 
در جوابش، تو منی ، منی از خود ،خودی از عالم قند.
همی از دور طراوت داری
بیش از پیش پر از پندِ پرند !
تو به جا مانده ای از دیروزی 
تو طلوعِ سحرِ نوروزی
حالی و حالِ خوشی داری و این حال محال 
سببش خوبی امثال تو بوده است مثال.
این تو هستی آنچه میپنداشتم.
تو همان خاطره خوبی آنکه باور داشتم .
تو گذشته، همین حال،  همان فردایی 
تو که هر جا بروی باز برایم همه سر اینجایی 
تو همان حس گمی سخت ولی پیدایی .
کی شود باز تو را بینم و رخ بنمایی ؟
این من هستم ، تو به خاطر بسپار 
عاقلِ مملکتِ شیدایی !
(جواد مهرگان مجد 
دفتر اطلسی ها
فروردین ۹۸ )