کاکتوس

سلام سرکار خانم ابراهیمی ارجمند
به فرموده، عرض می کنم که:
شعر خوبی است چون حرف داشته اید و سعی در رساندن معنا نموده اید.
و عاشقانه ی زیباتری خواهد شد اگر دستی به سر و رویش بکشید مثلا:
شب از هجوم خیالت به دل حصار کشیدم
دو چشم دیده چو بستم، به دل دو بال کشیدم
به یاد روی تو ای جان، دلم به سوی تو آمد
ره خیال چو بستی، (دوباره باز) پریدم
من آن گیاه پر از غم که در نبودنت ای مه
نگاه خیره به در ماند و انتظار کشیدم
چو کاکتوس پر از خار، (ناشیانه بریدم)
غم (شکوفه) نخوردم، گل بهار نچیدم
(دوباره) توبه نمودم پی تو باز نگردم
(برای دفع) خیالت به دل حصار کشیدم

کلمات داخل پرانتز رو برای احیای وزن مثال زدم که می تونین با سلیقه خودتون واژه های دیگه ای رو جایگزین کنین.مهمتر از وزن ، جمله بندی قرص و محکم هست. مثلا
من آن گیاه پر از غم که در نبودنت ای ماه
نگاه (نگاهم) خیره به در ماند و انتظار کشیدم
که باز البته ارتباط بینِ نگاهِ منتظرِ به درمانده ی گیاه و ماه ، مستحکم نیست. ایراد قافیه رو هم جناب استکی عزیز به درستی اشاره کردند. از شش مورد انتهای مصرع ها که جای قافیه یا ردیف است در چهار جا "کشیدم" را آورده اید. با توجه به بیت اول و این تکرار، اگر کشیدم را ردیف بگیریم (که در این صورت شعر زیباتر هم خواهد شد) در انتهای مصرع اول و همه ی مصرع های زوج باید تکرار شود و کلمه قبل از "کشیدم" باید با "حصار" قافیه باشد. مانند دمار فرار قرار سوار و...

برقرار باشید