« آفتاب روشن »
اي آفتاب روشنِ گلبار احمدي
نور چراغ خالق و يار محمدي
وصف صفات و زهد تو،گفتار سرمد1 است
قرآن دليلي است ، به گفتار سرمدي
اي فاطمه(س) تو نور هدايت شدي به خلق
چون نور حق ،زِ مشرق يثرب2 بر آمدي
يك گوهري شدي ،زِ صدف خانه رسول
زآن بحر پُـر صدف ،زِ گوهر بهتر آمدي
زن بوده اي ،وليكن از افكار بي دغل3
از صد هزار مرد دغلكار ، بهتر آمدي
مريم اگر زِ طفل خودش ، افتخار يافت
خود از حسين(ع) خود،تو زِ مريم سرآمدي
گفتن زِ حوض كوثر4 و آب بقاي آن
اي فاطمه (س) نكوتر از آن كوثر آمدي
روشن چنان چو زهره و زهراي اطهري5
از هـر ستاره اي ، به نظر خوشتر آمدي
اولاد آن رسول(ص) ،زِ تو آمدن پديد
بر آل آن رسول(ص)،تو خود مادر آمدي
اول كسي كه غمخور6، پيغمبري نبود
اي فاطمه (س) تو غمخور پيغمبر آمدي
نه سال همسري تو مي بود با علي(ع)
كي7 با علي(ع) به مثلش همسر آمدي
فرياد و صد فغان كه نبودم به خدمتت
آندم كه ضربه اي به تو از آن در8 آمدي
هيهات از آن دمي،كه زِ جور و جفاي خلق
رنجور و ناتوان ، به سوي بستر آمدي
وصف صفات پاك تو گفتم: بر اين اميد
شايد شفيع بر حسن، از داور9 آمدي
٭٭٭
1- هميشه - دايم 2- مدينه 3- مكر و حيله 4- حوضي در بهشت 5- پاكتر– پرهيز كردن از گناه 6- غم خوار 7- چه كسي 8- درب 9- خداوند
امید که خلد آشیان باشید
و این دوست عزیری که اشعار را بجای شما اینجاارایه میکند هرچه سریعتر به شما
ملحق شود