مرگ

بنام خدا
چشمم سفید و چفت در خانه وا نشد
بار نخست نیست که دردم دوا نشد
بغضی که روزگار مرا تیره کرده است
میخواست عقده وا کند و عقده وا نشد
در من هزار واژه ی فریاد گونه است
جز من صدای هیچکسی بی صدا نشد
عاشق زیاد بوده در این خاک لاله خیز
اما کسی به شدت من مبتلا نشد
اینجا هوا کم است، به دادم برس، عزیز
تا مردنم خبر گرفته ی قبل از شما نشد...
آماده بوده ام که بگویم که «عاشقت...»
شعرم حقیر بود و «تو» در بیت جا نشد
#احسان_اسکندری