اگر وعده بمیدان پای کار است
اگر جای عمل حاکم شعار است
اگر نامحرمان دیگر امینند
اگر خونابه اشک روزگار است
اگر دارد طمع بر شیر روباه*
اگر شد کعبه ی مردم اروپا
اگر وادادگی دارد تفاخر
اگر شد بر جوانان غرب رویا
اگر در واعظان دیگر عمل نیست
اگر یکعدّه میگویند دین چیست
اگر شد مدّعی شیطان به ایران
اگر همخوابه ی کشور گرانیست
اگر شد ارثیه امر ریاست
اگر بیمار دردش رو به شدّت
اگر از در شده وارد چپاول
اگر مهمانی است از جیب ملّت
اگر تحریف میگردد وقایع
اگر محصول خرمن هاست ضایع
اگر پند خردمندان فراموش
اگر لنگ است اوضاع صنایع
اگر چشم وطن چون ابرها خیس
اگر تهدید میگردد نوامیس
اگر باند است حاکم جای قانون
اگر شادی ز سردی میزند ریس
اگر تلخست گفتن از حقایق
اگر کشتی ما گردیده قایق
اگر طفل روابط نخبگی هست
اگر نخبه نباشد شخص لایق
اگر سرقت هنر مثل هنرهاست
برای سارقان بستر مهیّاست
تمام واکنش ها از کُنش هاست
همه از انعکاس کار ماهاست.
احمد یزدانی
سلام و عرض ادب
(ما )خود جمع است و جمع بستن ِ دوباره ی آن با علامت جمع (ها) صحیح نیست .
البته ضرب المثلِ ( ازماست که برماست) در تمامیِ مواردی که به صورت مصرع ذکر فرمودید نمیتواند باشد چون بالاخره همه را به یک چوب زدن خطاست.
سرافراز باشید یاحق