وقت تنگ

پای تو میمانم ای خاک وطن در وقت تنگ
میزنم بر شیشه های کاخ استکبار سنگ
جبهه ی جنگ روانی جبهه ای گسترده است
می کند با خائنین داخلی کار فشنگ
دشمنان و جیره خواران در خیالات خوشند
جبهه ی واحد بُوَد پاسخ ، نه شلّیک تفنگ
دشمن است و ظاهراً دلسوز ملّت گشته است
میشود بی منطقی منطق از او با آب و رنگ
با رسانه ، با خبر ، ابزارِ فیلم و سینما
از همان آغاز پیروزی نمود اعلان جنگ
ملّت ایران عمیق است و بزرگ و ریشه دار
زیر بار گربه آیا می رود هرگز پلنگ؟
دید استکبار ایثار شهیدان را به چشم
خون شود پیروز بر شمشیر با دستان تنگ
هرچه از خوبی بگویم در شهیدان بوده است
از شهیدان امنیت دارد وطن اینسان قشنگ
آی نادانی که روحت را به شیطان داده ای
خانه ای برآب داری ، غرق زشتی‌ها و ننگ
کشور ایران اساس ماندنش هشیاری است
درس تاریخی است ، میخواند کسی باشد زرنگ
شرق و غرب تنها بفکر منفعتهای خودند
بر سر راهِ توانمندی ملّت تخته سنگ
استقامت میبرد تا مقصد هر جوینده را
دشمنان را می‌توان با دست وحدت کرد لنگ
می رود سختی و می آید بجایش راحتی
شب بسوی روز می راند ، ولیکن با درنگ .