سوگ نهان دیرنده

درودبرشما
بسیارزیباست

درودتان

دلنشین و سرشار از احساس

درود بر این زبان فاخر🌺

درود بی کران استاد ارجمند

بسیارزیبا وفخیم باترکیباتی بدیع تشبیه و استعاراتی ناب ومفاهیمی عمیق شایسته و بجا....بسیار بر دل نشست شعر گرانسنگتان......

فراوان سپاس .

درودها بر شما
استاد گرامی

درودها

سلام ودرود برشما استاد بزرگوار
درودتان خانه ات آباد بسیار زیبا ودلنشین سروده اید
درپناه خدای مهربان درخت زندگیت پرثمر
غمتون برباد آمین

هنرمند ارجمند
سروده ی زیبایتان در خور تحسین و تقدیر است
احسنت

پاینده بمانید در پناه یزدان پاک

بسیار زیبا ودلنشین بود
درودها برشما
قلمتون ماندگار

 خجل شدم ز جوانی که زندگانی نیست
به زندگانی من فرصت جوانی نیست

من از دو روزه هستی به جان شدم بیزار
خدای شکر که این عمر جاودانی نیست


#شهریار

۲۷ شهریور روز
شعر و ادب پارسی برشما خجسته باد

🍃❤️🍃❤️🍃

درودها زیبانگار

شکیب ­شکار
خیال کال دل
زرگر جان
به سوگ سرخ نهانِ
بهار دریابار
پردۀ اشک
آه آتشبار
امید پنجۀ خورشید


این ترکیبات برای اثبات شاعرانگی شما دستکم درین شعر کافی ست . ولی وقتی من جایی میروم که هیچ ایتم و فن و صنعتی رعایت نشده چطور الکی تعریف کنم ؟؟ آیا نقد صادقانه ای که بنویسم توهین به شعور مخاطب است یا گل و لایک زورکی و دروغکی ؟؟ قطعا مانا پای هیچ ناشعری ، تعریف و تمجید نخواهد کرد . اینجا سایت شعر است و امده ایم که شعر بخوانیم وگرنه حرف در خیابان بسیار است
الان من این شعرتان را خواندم وزن دقیق است و قافیه ها در جای خود قرار دارند و لحن و لهجه استوارست خوب میایم دست روی ترکیبهایتان قرار میدهم و بعنوان سند شعر بودن این اثر استفاده میکنم . اما اگر جز این بود شک نکنید صادقانه میگفتم . تبعاتش هم مهم نبود .

سلام جناب جمشیدی گرامی

سپاس از حضور ارجمندتان
و از دقت و کوششی که برای درست‌خواندن کرده‌اید.

پیش از هر چیز، یک "خودا بیامورزی" (خدا بیامرزی) از من برای خود و رفتگان و آیندگانت گرفتید زیرا دست‌کم سبب این خیر شدید که پس از دو سال و اندی به این صفحه بیایم و از همراهان گرامی به‌خاطر دیرکرد در سپاسگزاری از همراهی پوزش بخواهم؛ باشد که بپذیرند.
برادر من! در همۀ ابعاد جامعۀ ما از سویی قابهایی پدید آمده که هر روز کوچکتر و کوچکتر، و از سوی دیگر قابهایی که هر روز بزرگتر و بزرگتر می‌شوند؛ معیارها و میزانها چندگانۀ ناپایدارِ ژله‌ای شده است... جامعۀ ادبی ما هم از این پدیده‌ها مستثنی نیست. نوشته‌های فراوان در خانه‌ها مانده، بسیار صاحب‌قلمان قلم شکسته و گوشه نشسته‌اند. نوشته‌های ارزشمند برخی، سالهاست در کرشمه‌پیچهای این و آن ارگان بی‌اساس‌و معیار زیر پرونده‌ها و پوشه‌ها چپانیده، یا در فایلها پنهان می‌شود که چاپ و پخش نشود ولی نوشته‌ای پس از دو روز به چاپ سوم می‌رسد! پیش‌نیاز گفت‌و گو دربارۀ بسیاری از دغدغه‌ها، فضایی است که ما از آن بی‌بهره‌ایم. نمی‌شود بر راه سنگفرش شاه‌عباسی مترو راند...

بگذریم؛ دانش نقد و ادبِ نقد یکدیگر را کامل می‌کنند که البته بنده از هردو بی‌بهره‌ام و به همین سبب در این حوزه وارد نمی‌شوم و اگر گهگاه دربارۀ سروده‌ای چیزی می‌نویسم، در اندازه‌های نکته و پیشنهاد، یا یادآوری است، نه نقد.
مایۀ اصلیِ ادبِ نقد را شخصیت، خلق‌و خو و تجربه تشکیل می‌دهد (شین پرتو و براهنی و امثالهم را بسنجید با اخوان ثالث و کدکنی و طبری و همانندهای ایشان). ولی دنیای دانش نقد ژرفش، گستردگی، مه‌آلودی و وهم‌انگیزی، و لغزندگی و تیزی و برندگی، همه را با هم دارد: چنان ژرف که آدمی را می‌بلعد مانند گردابی شناوری را، چنان بیابان گسترده و پهناور و فراخ‌کرانه که رهرو در آن گم می‌شود اگر نشانه نگذارد، مه‌آلود و وهم‌انگیز است مانند جنگلِ متراکمِ بیشه‌مند که هر دم بیم گم‌شدن در آن می‌رود، لیز و لغزنده است چنان راهی شیب‌دار که بسترش گلِ رسِ خیس‌خورده باشد، و مانند همان شمشیر هندی و پشمِ بُز ـ که پیشتر عرض شد ـ، همان پل صراطی که آخوند ده ما می‌گفت، تیز و برنده است، حالا شما فرض بفرمایید که چنین پلی، نرده و دستک و دستگیره، یعنی هیچ دست‌آویزی هم نداشته باشد.
پس کسی که در این راه گام برمی‌دارد بی‌گمان باید خود را کاملاً مجهز کند تا هم آسیب نبیند و هم آسیب نزند؛ و این دومی مهم‌تر است زیرا اگر آسیب ببیند، اگرچه حیف است ولی یک کس است ولی اگر گزندرسان شود به گروهی گزند می‌رساند، و نیز به بخشی از ادب و فرهنگ جامعه؛ ناشایستی را به اوج می‌برد و شایسته‌ای را به زیر می‌کشد؛ می‌کند و نمی‌کند... این است که لازم است منتقد با آفریده (اثر، جدای از هنری یا فاقد هنر) رفتاری آمیخته از احتیاط و اطمینان، از نرمی و قطعیت... همراه با مهر به آفرینندۀ اثر (انسان، جدا از وجهه و وزنۀ مثبت یا منفی اجتماعی آن) داشته باشد و باید بتواند به روحِ آفرینندۀ اثر رخنه کند تا اثرش را هرچه مطمئن‌تر و دقیق‌تر بشناسد و اگر می‌تواند و می‌داند، با نشان دادن راه تعالی در آفرینش، به آفریننده‌اش کمک کند؛ و اما‌و اگرها و باید‌و نبایدهای بسیار دیگر. این راه بسیار سخت، و در عین‌حال ظریف و باریک است. بیش از این منبرنشین نشوم برای همه بهتر است:
بر چو من منبرنشینی نارواست
گر نشستم زود نگریزم خطاست.

تندرست و پاینده باشید و بیافرینید.

عالی

سلام ودرود فروان
بسیار عالی : :

درود برشما جناب فتحی گرامی

سپاس از حضورت حضرت عالی.

دروداستادم


غم این شعرتامغزاستخوان نفوذ می کند
دنیادروغی بیش نیست

من تشنه ام به خون غزل با صدای تو
یک آسمان فرشته شوم در لقای تو

ای سبزتر ز بوی خدا در رگ گیاه
دارم تویی و هرچه ندارم فدای تو

یک خنده ات بهار کند باغ مرده را
شک نیست فصل ، وصل شود در هوای تو

آرامتر ز بوسه ی شبنم به نای گل
هر جا نوازشی کنم از یاد های تو

تنهاترین ستاره ی هفت آسمان من
عمریست زنده ام که بمیرم به پای تو
#میتراکیانی

درودو سپاس بر شاعر فرهیخته و با ذوق و

استاد بزرگوارم جناب بهروز عسکر زاده

واقعا دست مریزاد عزیز بزرگوار

غزلی فاخرو ارزشمند و دوست داشتنی است

پر از ترکیبهای زیبا و با تعابیر زیباترو ارزشمند

همرا با تصاویر اکثرا بکر و

ستایش بر انگیز و دوست داشتنی

می خواستم به عنوان نقد چند جمله ای بنویسم که با کامنتتان با عزیز

بزرگوارمان جناب جمشیدی دیدم دارای چنان خصوصیاتی که

بر شمردید نیستم، لذا فقط به نکاتی که دوستشان داشتم اشاره کردم

برایتان بهترین ها را آرزو دارم

با مهرو ارادت فراوان

سلام عرض ادب
درود برشما

درود برشما جناب عسکرزاده گرامی
دوباره خواندم آن قلم‌زیباتون را
برقرار باشید

درود و سلام استاد بزرگوار
غزلی زیبا و عالی با قلم هنرمندتان سروده اید
ستودنی ست اثر دلنشینتان
پیروز و پایدار باشید

درود جناب استاد عسکرزاده
نقدهای سازنده تون باعث شد برام جالب بشه اشعارچنین استادی رو مطالعه کنم
خیلی خیلی زیبا سرودید
هر بیتش شاه بیتی بود برای خودش
برگ زندگیتان همیشه سبز استاد

درود بر شما استاد گرانقدر

درود

سلام
ودرود

درود جناب عسکرزاده گرامی
باز خوانی شد شعر ارجمندتان لذت بردم و بهره ها نیز

درود بر شما
بسیار زیباست

زیبا و خواندنی و پرشور
دستمریزاد استاد عزیز
از شما میاموزیم
و این برایم بسیار ارزشمند است

درود فراوان

دم گرم استادعسکرزاده


شعرتان بسیارزیباست

سلام عسکرزاده گرامی غز بسیار خوبی بود

جناب استاد عسکرزاده گرانقدر
با سلام و عرض ادب و احترام؛

سروده ی بسیار زیبا، ناب و تامل برانگیزی را از قلم زیبانگارتان تلمذ کردم.

دست مریزادها استاد بزرگوارم
و
بیکران درودها تقدیمتان باد

درود برشما استاد

درودها برشما جناب عسگرزاده عزیز و گرامی
به انتظار پست جدید اومدم ....

سلام وارادت استاد گرامی
درودهایم تقدیمتان
🌹🌹🌷🌷🌷🌺

عرض ادب و احترام جناب عسکرزاده
قلمتان نویسا بزرگوار

بریده شد رگ امّید زندگی­ خواهی
انشاءالله رگ امید هیچکس در زندگی بریده نشود

مقام کرده به چشمم مدام پردۀ اشک
مقیم لب­ گذرم گشته آه آتشبار

بریده شد رگ امّید زندگی­ خواهی
شتک زند ز نفس خون آسمانه­ گذار

امید پنجۀ خورشید نشکند پیمان
که نگسلد پی پیک سپیده را شب تار

عرض ادب و احترام خدمت سرور گرامی
استاد عسگرزاده عزیز حقیقتا غزلی جاندار
و درس آموز از شما خواندم. حضور گهربار شما
پای سروده های جوانان نوپایی چون من و دوستان
دیگر چقدر شیرین است که کلک خیال را در بلندای روح
به قدر آرامش پرواز میدهد تا سرایش به هنگام اقدام کند.

این حقیر از شما دعوت میکنم تا این آسمان را خالی از لطف
نگذارید

عالی قلمتان سبز دلتون گرم

درود بینهایت

درود برشما

بسیار زیبا و دلنشین ، به نظر من حس شاعر بسته به مقتضای زمانی که در آن قرار گرفته دارد و چون از دل بر آید بر دل مینشیند ، احسنت

سلام بر شما
و سپاس از حضور ارجمندتان.

سلام جناب عسکر زاده شما بسیار شعر پر معنایی سروده اید
حرف دل ما آدمیان امروزه همین است
انشا الله که عمر شما پر برکت باشد
شبم ز شعله ی انبوه غم چنان روزست
ز دود تیره ی اندوروز من شب وار
دورود بر شما

درود برشما استاد گرامی

درود بر شما دوست عزيز
شعرتان زيبا بود و بردل نشست
و كلا قبولتان دارم، دليلش هم بماند در دل خودم
شما از خوباني،
قلمتان سبز

سلام ودرود جناب عسکر زاده:
قطعا اگر زمان سرایش غزل نابتان شاگرد این سایت بودم خط خطی زیادی پای شعرتان سیاهه میکردم. حال وهوای شعری شاعر در اوج احساس بوده و دست به قلم شده و نقش زیبایی با کلمات رقم زده. حیف است دستان چیره ات دیر به دیر ما را مهمان حال دلتان میکند. زود به زود برای مان از حال دلت بگو.

درود واحتــرام☘🌺
لحظاتتون نقره فـــــام عشق و نبض احساستان جانفــــزا
فخـــرحضورتان در شعرناب، دل افــروز و بی مثال
قلمتون ســـبــز🍃🌹 و شایسته تحسین🌹🍃

سلام وسپاس از شعر زیبا بدیع وروح نواز زنده باشید

دررررررود

سلام و درود
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

زنده باشید استفاده کردیم

سلام و درود بر ادیب بزرگوار
بسیار لذت بخش و اثرگذار بود کلام زیبای شما.
قلمتان مانا و عمرتان جاویدان

سلام بر شما گرامی
و سپاس از حضور ارجمندتان.

درود بر شما جناب عسکرزاده
قلمتان سبز

سلام و درود بیکران بر شما شاعر گرانقدر و غزل نابتان...حقیقتا گاه آنقدر غرق در خیال انگیزی اثر میشوم که چیزی جز زیبایی نمیبینم. هرچند سروده موزون و پرمحتوای شما جایی برای نقد باقی نگذاشت. قلمتان سبز و برقرار

زیبا و قابل تحسین درودها شاعر ارجمند

درود استاد عسگری
بسیار عالی و زیبا سرودند
دستمریزاد برادر
پاینده باشی

سلام جناب عسکر زاده گرامی
بسیار زیبا لذت بردم سلامت باشید

درودهابرشما استادگرامی

با اینکه شدت تازیانه باد را برشانه های درخت می شنیدم
ولی ایمان داشتم که موریانه درختان را بی صدا نابود می کند
#میتراکیانی

اﻭ ” ﻣــﺮﺩ ” ﺍﺳﺖ
خوابش از تو کوتاهتر و خواب ابدیش از تو طولانی….
آسایش برایش مفهومش آسایش توست پس صبح تا شب درپی آسایشی است که سهمش را ازعشق تو میجوید…اگر آنرا دریابی!!
ﺩستهایش ﺍﺯ ﺗﻮ زبرتر ﻭ ﭘﻬﻦ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ…
تاحال به دستهایش نگاه کرده ای ؟ هیچگاه بدون خراش و زخم دیده ای؟
ﺻﻮﺭﺗﺶ ﺗﻪ ﺭﯾﺸﻰ ﺩﺍﺭﺩ…
ﺟـﺎﻯﹺ ﮔﺮﯾــﻪ ﮐﺮﺩﻥ، ﻣﻮﻫﺎﯾﺶ ﺳﻔﯿﺪ میشود…
ﺍﻭ ﺑﺎ ﻫﻤــﺎﻥ ﺩستهای ﺯﺑﺮﺵ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻧﻮﺍﺯﺵ ﻣﯿﮑﻨﺪ…
و ﺑﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﺻﻮﺭﺕ ﻧﺎﺻﺎﻑ ﻭ ﻧﺎﻣﻼﯾﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ می بوسد ﻭ ﺗﻮ ﺁﺭﺍﻡ ﻣﯿﺸﻮﻯ…
به او سخت نگیر..!
او را خراب نکن..!
ﺍﻭ ﺭﺍ “ﻧﺎﻣــــﺮﺩ” ﻧﺨﻮﺍﻥ..!
ﺁﻧﻘﺪﺭ او را با ﭘﻮﻝ ﻭ ﺛــﺮﻭﺗﺶ اندازه گیری نکن..!
کمی بوی تنش عرق آلود است طبیعتش اینست ؛حواسش به بو نیست؛ فکر نان شب است….
ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻧــــﺦ ﺑﺪﻩ ﺗﺎ ﺯﻣﯿﻦ ﻭ ﺯﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺑﺪﻭﺯﺩ…
انتظار یک فنجان چای تلخ توقع زیادی نیست!!!
از هر مرد ونامردی هرچه شنیده و دیده در صندوقچه قلبش پنهان کرده و آمده .اگر کم حرف میزند نمیخواهد کام تورا تلخ کند.
ﻓﻘــــﻂ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺭﻭﺭﺍﺳﺖ ﺑﺎﺵ ﺗﺎ ﺩﻧﯿﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺖ ﺑﺮﯾﺰﺩ…
آن مردی که صحبتش را میکنم، خیلی تنهاتر از زن است..!
ﻻﮎ ﺑﻪ ﻧﺎخنهایش ﻧﻤﯿﺰند ﮐﻪ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﺩﻟﺶ یک ﺟﻮﺭﯼ ﺷﺪ، ﺩست هایش را ﺑﺎﺯ کند، ﻧﺎخنهایش را ﻧﮕﺎﻩ کند ﻭ ﺗﻪ ﺩﻟﺶ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺵ ﺧﻮﺷﺶ ﺑﯿﺎید..!
ﻣﺮﺩ نمیتواند ﻭﻗﺘﯽ ﺩﻟﺶ ﮔﺮﻓﺖ، به دوستش زنگ بزند، یک دل سیر گریه کند و سبک شود..!
ﻣﺮﺩ، ﺩﺭﺩﻫﺎیش را ﺍﺷﮏ نمی کند، فرو می ریزد در قلبی که به وسعت دریاست…
آری یک مرد همیشه تنهاست چراکه سنگ صبور همه است و خودشانه ای ندارد که سرش را روی آن بگذارد…
یک ﻭقت هایی،
یک ﺟﺎﻫﺎﯾﯽ،
ﺑﺎﯾﺪ ﮔﻔﺖ:
“میم” مثل ” مرد “

درود جناب استاد عسکرزاده
روزتون مبارک باشه
شاد و پیروز باشید

درود فراوان بسیار زیبا سرودین 🌹🌹🌹🌹دلتون مالا مال از خوشی

درودوعرض ادب خدمت استادعسکری


بایدازاین قلم یادبگیرم
شعری بسیارزیباباتعابیری سنگین وخیال انگیز که کلاس درس است

چه کاخ­های فریبا به شوق برافراشت
خیال کال دل از بویه­ های پُربسیار

چه رنگ­های دل ­انگیز کرد زرگر جان
به بوم پارۀ ابری دوان میان غبار

چو دوست بر سر پیمان خود نمی ­ماند
چه چشم از دل سخت زمان جادوکار

شکسته ناله هزاران درون آتش دل
به سوگ سرخ نهانِ شکوفه ­های بهار


درود های بی نهایت نثار شما

جناب عسگر زاده ی بزرگوار و ارجمندم

بی نهایت سروده ی زیبا و دلنشینی بود

از بند بند هایش لذت بردم

سپاس که مارا به مهمانی کلامتان می برید

بمانید تا در کنار شما بیاموزیم

تابنده و پاینده باشید 🌹💫🌹💫🌹

چه کاخ­های فریبا به شوق برافراشت
خیال کال دل از بویه­ های پُربسیار

چه رنگ­های دل ­انگیز کرد زرگر جان
به بوم پارۀ ابری دوان میان غبار

چو دوست بر سر پیمان خود نمی ­ماند
چه چشم از دل سخت زمان جادوکار

شکسته ناله هزاران درون آتش دل
به سوگ سرخ نهانِ شکوفه ­های بهار


سلام و درود های بی کران نثار شما

جناب عسگر زاده بزرگوار و نازنین

زیبا سروده اید

قلمتان ستودنی ست لذت بردم از غزل تان

برقرار باشید الهی

شاعرانگی هایتان مستدام

🌹🌹🌹🌹🌹
🌹🌹🌹🌹
🌹🌹🌹
🌹🌹
🌹