گُلِ لبخند تو پژمرده مباد!(ترجیع بند عاشقانه)

درودبرشما
بسیارزیباست

با درود
زیباست وبا ترجیعی زیباتر
موفق باشید

درودتان

بسیار زیبا سرودید

بدعتی که از آن نام بردید، اتفاقا من هم در برخی از غزلهای در حال چاپم به کار برده ام و هیچ ناموزونی را حس نکرده ام؛ تا منتقدان در آینده چه گویند و چه نویسند.

قلمتان هماره در اوج

آوای دلتون شاد

سهمِ عُشّاق فقط خونِ دل است
تو در این دار و در این دسته نباش

.....................................................

درود بزرگوار
غمگین و زیبا بود

شاعر گرانمهر
استاد
محمد رضا زارع عزیز مان
با سپاس از آفرینش این اثر معنا زا که با توجه به کنه ی فحوای محتوا نشان از شاعری را دارد که به یقین دارای اشرافی کامل بر حجمی از واژگان امروزی و محاوره ای از یکسو و تسلط کامل بر آرایه های ادبی که استعارات - تشبیهات و تلمیحات آن بدیع و تازه و نشات گرفته از ابتکار شاعرانه را با خود در جای جای شعر خود نشان دارد وبه همین خاطر موجی موسیقیای درونی واژ ه ها را آشکار و موجب مصور نمودن شعر شده است . کلمه ترکیب ها با ذوق شاعرانه ابداع گردیده که این امر هم به زبان شعر مدد رسانده تا زبان شعر منظوم و کلاسیک نو شود ...
پتانسیل های بیشتری در این اثر مشهود است امید وارم عزیزانی که دستی بر نقد دارند به پرداخت اثر بپردازند...
متشکرم
سلام

با درودی صمیمانه به شما

و به کلام گیرا و با احساس شما ...

درود آقای شاهنگیان گرامی
ممنون از حضور انرژی بخشتون
شاد و تندرست باشید

درودبراستادفرياد

ازشعرتان بسيارلذت بردم
مضامين برايم خيلى لذت بخش بود

آفرين به قلم توانمندتان

سلام و عرض ادب استادزارع گرانقدر
سروده بسیارزیبایی از قلم توانمندتان خواندم.
موفقیت هایتان روز افزون باد.
دستمریزاد

درود بر شما بزرگوار
سروده ای بسیار عالی از شما خواندم احسنت بر قلم توانای شما
سلامت و برقرار باشید در پناه خداوند

درود دوست شاعرم
سروده ی زیبایی خواندم از شما
بهره مند شدم سپاس از شما بابت خلق این آثار زیبا

درودها

دستمریزاد

درود بی پایان خدمت شاعر توانمند و خوش ذوق و استاد بزرگوار جناب زارع گرامی .. لذت بی حساب بردم از خواندن این اثر زیبا .. سپاس از خلق و درج این سروده جذاب

سلام و عرض ادب خدمت جناب زارع بزرگوار
همیشه از خواندم آثارتان لذت می برم...الحق که زیبا هستند و بسیار سنجیده.
درود بر شما و قلم مبتکرتان
ترجیع بند چه قالب زیبا و خوش ساختیست!...مخصوصاً در ترکیب با این وزن:فعلاتن فعلاتن فع لن
هرچند که جدیداً برای مضامین بلند از چهارپاره،غزل مثنوی،شعر مرکب و... استفاده می شود،اما ترجیع بند،همچنان حلاوت خاص خودش را دارد.
**************
وزن سروده تان صحیح است و به درستی از اختیار تبدیل در ابتدای مصاریع بهره جسته اید.هم چنین فعلاتن در رکن نخست هر مصراعی می تواند تبدیل به فاعلاتن بشود و این محدود به مصراع های اول نیست!
چه بسا مصرع اول فعلاتن باشد و مصرع دوم فاعلاتن...تا کنون هم اتفاق افتاده است:
مثلاً :

برو از خانه گردون به در و نان مطلب (فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن)
کان سیه کاسه در آخر بکشد مهمان را (فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن)
حافظ
تنم از واسطه دوری دلبر بگداخت (فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن)
جانم از آتش مهر رخ جانانه بسوخت (فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن)
حافظ

به دلارام بگو ای نفس باد سحر(فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن)
کار ما همچو سحر با نفسی افتاده است(فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن)
سعدی

ارتباط افقی اکثر ابیات واقعاً مستحکم است.معمولاً شعرایی که رباعی سرایان(و همچنین قالب های کوتاه کلاسیک از نظر فرم) خوبی هستند برای این گونه ارتباطات افقی،خلاقانه عمل می کنند و بیشتر ابیاتشان حالت تلنگر زدن به ذهن مخاطب را دارند.
شما هم که رباعی سرای موفقی هستید.
برقرای ارتباط واژگان در یک بیت و در عین حال توجه به ساختار عمودی از ویژگی های ارزشمند این اثرست.
بِگُذر از من و لبخند بزن
سنگ بر شیشه ی سوگند بزن

برو و دل به رقیبان بسِپار
با همه حرفِ خوشایند بزن


عطرِ احساس به آنهایی که
بویی از عشق نبردند بزن
این ابیات و انسجام واژگانشان حقیقتاً زیباست.
البته در بند نخست هم قافیه قرار دادن \\"نبردند\\" و \\"نسوزند\\" اشکال ایطا را به وجود آورده است.

زبان فاخر و بدون نوسان اثرتان ستودنیست
بند دوم هم بسیار زیباست و در جهت ادامه ی بیان احساسات درونی شاعر.
چشمم از عشقِ تو لبریز شود
عشق، با باده ی نابم نرود

آتشِ عشق، مرا آب کند
یادت از عمقِ عذابم نرود

قصه ی عشقِ تو بیداد کند
غصه از شهرِ کتابم نرود
باز هم ارتباط زیبای واژگان و استفاده از جناس\\"غصه\\"و\\"قصه\\"و واج آرایی صدای\\"ق\\" که سروده را آهنگین و اثرگذار کرده است.
این ها همه نشان از آن دارد که با شعرتان انس گرفته اید و در این وام دهی احساسی اثر و آفریننده،این ریزه کاری ها شکل گرفته اند.با چنین پرداخت هاییست که اثر رنگ و بوی سراینده را به خود می گیرد و اصیل می شود.چون بازتابیست از حقیقت های وجودی شاعر.

در مصرع اول این بند،فعل خوابم نرود به نظرم خوب ،جا نیافتاده است...خواب رفتن به معنای سر و بی حس شدن است و اگر به معنای خوابیدن به کار برود باید حرف اضافه\\"به\\"را برای تکمیل معنا بیاوریم.مانند \\"به خواب رفتن\\"یا \\"به خواب فرورفتن\\".
مثلاً اگر بگوییم: \\"هرشب از فکر تو خوابم نبرد\\"معنا را بهتر رسانده ایم.
دلِ من منتظر فرصت بود
که تو را جان بدهم نیست که نیست

نه وصالی، نه مجالی که لبی
به لبانت بنهَم نیست که نیست

نه به دامانِ تو دستم برسد
نه ز دامت برهَم نیست که نیست

بند پایانی بسیار زیبا بود.

سپاسگزارم از اشتراک این سروده ی زیبا.
امیدوارم که بیش از پیش بدرخشید
پوزش می طلبم از به دراز کشیده شدن کلام
پاینده باشید

با درودی دیگر
حضورتون باعث خرسندی و کسب فیض هست آقای دژآگه گرامی
صفحه فریاد، صفحه فریاده
اینجا نقد و نسیه، غم و شادی آزاده
دوست و برادر عزیزم مطمئن باشید هر سخن حقی که اینجا زده بشه چه از جانب شما شاعر آگاه و باتجربه باشه و چه از طرف نوجوانی کم تجربه، به دیده ی منت می پذیرم و تسلیمم
سایه تون مستدام

درود بر شما شاعر گرانقدر
بسیار زیبا

بسیار زیبا و دلنشین

سلام و عرض ادب استادگرانقدر

بسیارترازبسیارزیبا بود

قلمتان ماندگار

نامتان جاوید