در حول مدار عشق چندیست دوران دارم

من بهر پرستیدن گوشی به اذان دارم
پیغمبر من حَیَّ تکبیر به لسان دارم

زخمیست طبیب من از داغ فراق تو
تدبیر چه اندیشی دردی به نهان دارم

گفتی که به ره آیم از معجزه چشمت
از وقتی که آن دیدم سو مستی عنان دارم

دریای خروشانی ست در راه وصال تو
صد بار بمیرم باز در راه تو جان دارم

رمزیست به دستانت سِریست به گیسویت
از رمز و رموز تو عمریست نشان دارم

از جام لبت حتی یک جرعه ننوشیدم
مستم ز نظر کردن کز مستی فغان دارم

آن چشم سیاه تو رعدی به دل من زد
سیلاب گرفت گونه احوال خزان دارم

نام تو به روی دل با خط خوشی حک شد
فرخنده از آنم که عشقت به میان دارم

از تاب و تب یارم یک لحظه نیاسودم
در حول مدار عشق چندیست دَوَران دارم

در راه تو درمانده دل جز تو همه رانده
زیر عَلَم عشقت لَبَیک به زبان دارم

مهرت چو رسید بر من جانم ز بلا دور شد
تا عشق تو را دارم جانی به امان دارم