نان فطیر

💔:                 نان فطیر

تا آمدم حِسش کنم ، یکباره پیرم کرد و رفت
افسون چشمش تا شدم ، کم کم اسیرم کرد و رفت
احساس عشق و عاشقی در من چقدر کوتاه شد
آنروی سکه رو که شد ، از عشق سیرم کرد و رفت
ایکاش میدانست که من مجنون او گشتم ، ولی
لیلا نگشته دل بُرید ، راهب به دیرم کرد و رفت
روزم سیاه کرد و شبم را در تب و تابش کشید
چون موم در دستش شدم ، شمع و منیرم کرد و رفت
تا خرمن عشقم ، میان دشت دیمش سبز شد
چون گندم ممنوعه او ،خُرد و خمیرم کرد و رفت
گفتا تنور عشق من ، داغ است و سوزان مونسم
چون در تنورش من شدم ، نان فطیرم کرد و رفت
آوازهء مجنونیم، چون گوش عالم را گرفت
بگذاشت و بگذشت از منو ، مجنون شهیرم کرد و رفت
چون دادخواه عشق خود ، میدید دل دیوانه را
بر داد بیدادی خود ، بانگ و نفیرم کرد و رفت
تا عاشقی تازه بدید، از عشق کهنه دل برید
صیاد بی رحمم،مرا،زخمی به تیرم کرد و رفت
از او چو پرسیدم چرا، خوار و ذلیلم کرده ایی
بر سِر و بَراَسرار عشق ، روشن ضمیرم کرد و رفت
او گفت ز مشق عاشقی، هر چه که آموختی بخوان
سرگرم خواندن تا شدم ، خندید و شیرم کرد و رفت
همچون سیاوش بی سلاح ، پایم چو بر میدان رسید
بر لشکر دلمردگان ، سالار و میرم کرد و رفت

 

1396/5/26

VSHسیاوشSIA