ابلیسه ی خمار

ابلیسه ی خمار
دست از سرم بکش
مقلوبه ی قمار
دست از سرم بکش
زانو بزن بیا
اندر پناه من
تا مشترک شوی
اندر گناه من
خوابی میان خون
خوابی پر از امید
لبهای سرخ تو
هوش از سرم برید
کافی نمی شوی
اندر پیاله ام
بازآ و از هوس
پر کن خیالِ کم
راضی نمی شوم
از شرمِ کرده ها
از نازِ نرمه ها
از رازِ برده ها
بازآ سخن بگو
با من دقیق تر
خون من تو نیست
از هم رقیق تر...