بیا دلمان را بقیع کنیم....

 بیا برایت بخوانم از تاریکی یک بهشت و بی چراغ ماندن آرام کده یک خورشید و نورش چهار قسمت زیر خاک است بیا برایت بسرایم سرود این همه غم از درد یک کوه بیا روشن کنیم شمع خاموشی که تاریکیش در انتهای زمان سوسو می زند بیا به این قصر خاکی اندازه پرنده ها نیستی که با اشک زیارتش می کنند این جا تاریخ اندازه یک کوچه یک بیابان و قصه هایی از بلا حرف دارد. آسمان همسایه دیوار به دیوار خانه های زمین است با گنبد سبز و دیوارهایی هم رنگ شعر من دست مرا بگیر بیا با هم برویم بیا بال بزنیم بیا به زیارت گریه برویم شرم غزل را ببین وقتی سکوت حسن را شنید قافیه اش را باخت... بیا آهنگ سجاد کنیم و می به جانمازمان بریزیم. و تب عشق اولین بند مناجات محبین باشد همه دانشکده های جهان مدرسه بی سوادان است و علم فقط نفس است در جان یک مرگ مغزی وقتی اتم میشکافد جهان زیر و رو میشود اگر علم بشکافد چه خواهد شد؟ آیا آسمانی خواهد ماند تا سنگینی نام باقر را بر دوش بکشد؟ بیا دلمان را بقیع کنیم راستی کذب محض میشود به زیر پای صادق جابر به کیمیا نرسیده پدر علم شیمی شد بیا درس استادی بخوانیم که پایه اول دبستان او هارون مکی را ابراهیم خلیل میکند. سپید من بیا سفید باشیم مثل بال کبوترهایش بیا دلمان را بقیع کنیم. #مرضیه_سادات بامداد29تیر شب شهادت امام صادق ع #و_قبورکم_فی_القبور #و_اجسادکم_فی_الاجساد