نام تو

صدای تو...

صدای عشق..

صدای ریزش ناودان است در رویای کویر.

صدای نوری...

 که کرم شبتاب برسینه ی شب روانه میکند .

صدای شکافتن تیغ ا ست به هنگام سزارین آفتاب .

صدای تو ..

 نوایی ست که مرا میخواند ..

در اشتیاق وصال .

در هم آغوشی سپیده با گنجشک .

در ستایش یک چشم .

در تراویدن  شبنم .

و صدای من ..

آه که ...

صدای من دل انگیزترین آواهاست ،

آنگاه که فقط نام تو را ...

بر  دشت ..

 بر رود ..

بر  بلندای خطوط یک  خواب ..

بر حاشیه ی خط افق در دریا...

بر بازترین وسعت شب ...

رو به گوش یکی پروانه ...

آرام و لطیف...

نرمتر از تن صبح

فریاد کند .