این بهترین حس ِ که دارم من
جون دادن ِمن پای تو هیچه
تو آسمونو خوب می فهمی
روحم داره با تو یکی میشه
مثل کبوتر های جلدی تو
که میشینن بالای این شاخه
این شاخه ای که تا ابد تنها
دوستت داره دوستت داره آخه
نقاشی دست خداونده
زیباترین عشقی که من دیدم
زیباترین کس که نشونیشو
از مردم این شهر پرسیدم
آرامشم با طعم شاتوته
وقتی ریه هام از تو پر میشه
فک می کنم آغوش احساسم
داره درونم از تو پرمیشه
با اون نگاه غرق احساست
عاشق ترین مرد زمینم کن
یک لحظه کاری کن کبوتر شم
با آسمون امشب قرینم کن
اخه نگاهت عالمی داره
که آسمونو می شه معنا کرد
با قطره ی اشکی که می افته
میشه دل هرکس رو دریا کرد
برمی دارم من هم نگاهم رو
جونم داره از تن جدا می شه
هر کس تو رو دیده اینو گفته
داره به پای تو فدا می شه
یک آسون دلتنگ چشماتم
انگار که راهمو گم کردم
دستم چقد کوتاهه از دستات
باید به سمت خونه برگردم
نگاهِت پُر از موجای روشنه
تو هم دوس داری جذب دریا بشی
تو هم دوس داری نیمه شب روبه ماه
بشینی و محو تماشا بشی
نسیم ِ بهشت ِ دارِه می وزه
که می پیچه دورِ پرو بال تو
دلِ آسمون تو تنت جا شده
که می پرسه ماه از همه حال ِتو
چه حال خوشی داری امشب ، بگو
دلت پیش ِ کی گیره که روشنه
چشات توی رگبار بارون و باد
داره به خیال ِ کی سر می زنه
نگفتم نرو سد راهت بشم
نگفتم بمون تا پشیمون بشی
نگفتم نرو تا که بادیدن ِ ...
خودت توی آیینه داغون بشی
سرت گرم ِ عشق ِ دلت غرق خون
داره می تپه تا پرنده بشی
قفس داره دنیا بقدر زمین
که دوس داره از خاک کنده بشی
برو زیر بال و پر دیگرون
نگو دل سپردم به هر چی بشه
نگو دست تقدیر این فاصله
نصیبت چی بوده و یا کی می شه
دلم روشنه تو کبوتر شدی
که قد می کشم با تو تا آسمون
نمی گم بمون یا نرو ، صبر کن
فقط قبل رفتن به یادم بمون
ترانه زیبا و طولانی