معشوق پنهانی

سپاس بانوی عزیزم

درود
ممنونم از نگاه ناب شما شاعر گرامی

درودهای بیکران
ممنونم از نگاه ارزنده وپر مهر شما شاعر گرامی

سلام بزرگوار
بسیار خرسندم از حضور پر مهر شما
فرمایش شما متین شاعر گرامی اما غزل معمولا این گونه است که دو مصرع اول هم قافیه هستند.

درود مجدد
اشتباه برداشت كرديد سخنم را
منظور اين بود كه براى مثال بيت اول را اينگونه نوشت: (و همينطور مابقى ابيات را)

تو را ميخواهمت از جان ولى اين را نميدانى
تو با آن قلب چون آهن چه از احساس ميدانى

درود
خب غزل که دو مصرع اول همه قافیه اند و مصرع های بعد یکی در میان هم قافیه،اگر اینطور که شما میگویید مینوشتم که همه ی مصره ها همه قافیه میشدند و غزل نمیشد،البته من در دفتر شعر قبلی بیش تر چهار پاره نوشتم غزل سرایی رو برای دفتر جدید مدت زیادی نیست که شروع کردم،خوشحال میشم اگه راهنمایی کنید و بیاموزم

در غزل کلاسیک همانطورست که میفرمایید اما امروز خیلی از قالب ها و فنون ادبی گذشتگان در حال پوست اندازی است و از طرفی هم طبع آزمایی و مسیر تازه را امتحان کردن است که باعث پیشرفت میشود.
برای مثال در سبک غزل پست مدرن حتی میشود بنا بر ضرورت قافیه ای را نیاورد یا حتی از وزن خارج شد (نگاهی به اشعار سید مهدی موسوی، فاطمه اختصاری و ... بیاندازید)

این یک نمونه غزل(مثنوی هم میتوان نامید) که تمام مصاریع هم قافیه اند :


نه من آنم که بَر آنم، نه همانم که نه آنم
ز چه آیم؟ ز کجایم؟ نگرانم که ندانم

که ز میلم به جهان آمده ام یا به سَنانم؟
که تکامل سببم یا که خدا هست و از آنم؟

گر که محصول کمی عشق، کمی هم هیجانم
ز چه باید به تنم طعم خماری بچشانم؟

وگر از ساحتِ جان صاحب این جان و جهانم
ز چه با هر وزشی مرتعشم رقص کنانم؟

سپاس بیکران،ممنونم از راهنمایی و وقتتون بزرگوار

درود
سپاس بیکران لیلای عزیز
خوشحالم از حضور گرم شما

درود بزرگوار
بسیار خرسندم از حضور شما

درود
بسیار خرسندم از حضور شما شاعر گرامی

درود
خوشحالم از همراهی و توجه شما

درود
بسیار خرسندم از حضور پر مهر شما

درود و سپاس بیکران شاعر گرامی

درود و سپاس بیکران از حضور پر مهر شما شاعر گرامی

درود
خرسندم از حضور شما
سپاس بیکران

درود بیکران
یک دنیا سپاس

سپاس