آیه های بارانی

ای ترانه ی غمگین ای سکوت سبحانی

شوق آرزو دارم در فضای روحانی

می شود که من یک شب در نگاه تو باشم؟

یا بمیرم از حسرت در میان دستانی؟

در هبوط صحرایم این سراب سرگشته

بازتاب تقدیر است یا خطای چشمانی؟

ماهتاب شبهایم پشت ابر در تردید

تا بسوزدش پیکر این طریق ظلمانی

تو نهایت فلقی در طلوع چشمانم

صبح صادق است ای دوست باز هم نمیدانی؟

اسب طاقتم زین شد در جهاد چوگانت

گوی فرصتم بشکن در میان میدانی

هرم آتشم شاید دامنت بسوزاند

تاروپود خورشیدم در حریر نفسانی

این سکوت بی معنی در حضور فریادم

حکم هق هق قلم است در لفاف نورانی

ای زبانه ی محکوم پا به پای گریه ی شمع

یک شبی تلاوت کن آیه های بارانی