مطرود

مطرود عزیزان شده ام،خواب الود
یک پیکر بشکسته،دلم رنج الود
کس درب به روی دل من باز نکرد
هیچکس سوز پریشانی من ساز نکرد
من که معتاد نبودم ز ازل،جرمم چیست
باعث دردتنم،سستی اندامم کیست
مادرم کو؟پدر خسته ام از دستم رفت
شور هستی زدلم،از رخ سرمستم رفت
چشم بی نور،غمین،با نفس ببریده
اب دریا،همه مهمان شده در این دیده
لب خشکیده وتنها،بدن خسته ز درد
خنده رهگذران برمن و این لاشه سرد
روزگاری به رهم،صد نگه شیرین بود
گونه ام زرد نبود و بخدا رنگین بود
افیون کشت مرا،زنده ی در گورم کرد
اشنای غم و از خانه خود دورم کرد
بعد مرگم،تن رنجیده ام اتش بزنید
پس از ان ،پیش پدر،بهرتنم گور کنید
شعرهایم عوض سنگ,به خاکم بنهید
گل نمیخواهم وگلدان،ز کنارم بروید
”دلقک”صحنه غم،کشته بد اقبالی
روزگارم سپری شد،به غم و بی بالی