انتظار

همیشه منتظرت بودم،یک انتظار طولانی
بیایی و بگویی که آمده ای به مهمانی
دوباره از اول ،تمام این راه را برویم
شروع میکنیم دوباره،یک شروع طوفانی
همه مسیر،تو بخندی و من نظاره گر باشم
با خنده ات تمام درد مرا،میکنی تو زندانی
عجب هوا پس است بدون تو ای آشنا ی من
درمان نداشت بی تواین حال نا به سامانی
هر روز هزار بار، می مردم و زنده می شدم
ای وایِ من... چرا سکوت؟بگو که می مانی
نه...،منِ بی تو باز دوباره "من" نمی شود
جدا نکند مرا ز تو این دست های شیطانی
بترس از آن که دلِ"تنها" شکسته تر بشود
زود تر بیا و خاتمه بده به این انتظار نحسانی
دنیا یکی دو روز که بیشتر نیست عزیز دلم
بیا،بخند،هدیه کن به من ازآن عشوه های پنهانی
ا.تنها_مرداد ماه نود و پنج...