قلبم از دوری تو نمی تپد سنگ شده

قلبم از دوری تو نمی تپد سنگ شده
آسمانم با دو چشمان تو هم رنگ شده

نتوانم كه تحمل كنم اين هرز چشان
بر سر زلف نگارين تو بس جنگ شده

قدح جام بلايت بكشم سر به دو دست
دلم از باده ی خُلقت زده و منگ شده 

چو زدي پاي دلم را بشكستي تو چه غم؟
كه به عمريست دلم پای دلت لنگ شده

هر بهار از تو تمناي تبلور دارد 
چون به پيراهن عطر تن تو رنگ شده

بس كه با كامپيوتر هي به تو پيغام زدم
چو جوابي نشنيدست همی هنگ شده

اسمس يا كه ايميلي ندهی چند روزه
كه وجودم به تو دلخوش به يه تك زنگ شده

به فداي سرت ار پيش تمام رقبا
نام من مايه ی پرخاش شده ننگ شده

ز زماني كه تو الهام ، بر من بشدی
اين وجودم ز وجودت پُرِ  فرهنگ شده