آدمک کاغذی

اگر سلطنت غم پادشاهی داشت
من شهر وند آن شهرم که پشت میله هایش
بذر شقایق می کاشت. بداهه
بانوی مهر و فرهیخته سر کار خانم بنی اسدی عزیز چقدر خرسندم اولین خوانند چرخش قلم زیبایتان بودم افرین به شما دست مریزاد

قلب عاشق بخدا نزدیکتراست ...بگمانم حتا اگر عشق زمینی باشد این را تجربه بمن آموخت باتارهای سپید مویم سلام شقایق عزیزم ...حس زیبای شعرت را دوست داشتم

درود بانوی عزیزم

زیبا قلم زدید

درود بانو
میتوانست رباعی زیبایی باشد

در بخش اول اثر مخاطب شاعر کسی بود یا کسانی ...که قابل درک بود و برقراری ارتباط با شخصیت آنها... اما در بخش دوم به یکباره ورق برگشت و شاعر گویی خود زنی می کند...!
بخش ابتدایی خیلی خیلی زیبا و دلنشین است و بخش دوم به همان اندازه تعجب انگیز...
زیبا بود اما سئوال برانگیز...نیز... درود بر شما

سلام ودرودبرشما بانوی بزرگوار
زیبا وتامل برانگیز همراه باغم
درود برشما

درود بر بانو بنی اسدی گرانقدر

زیبا سرودید

زنده باشید

درود بر شما
زیبا سرودید
برقرارباشید

سلام و درود
شعر زیبایی بود ولی در بیت اول دیگران را خطاب کردید و از مچاله کردن روح حساستان گله و شکایت کردید (راستی مگر روح هم مچاله میشود؟) پس چه شد به یکباره سمت شعر از مخاطب به متکلم تغییر کرد؟؟
البته قابل تحسین است چون یک جوالدوز به مردم زدید و یه سوزن به خودتان
موفق باشید

سلام عزیزم
کاش گزینه نقد رو فعال می کردید تا شاهد پیشرفتت باشم .
قلمت نویسا

ارزش چند بار خواندن را داشت ودارد...زیبا بود ...سپاس

سلام و درود بر شما
زیبا و روان و به دل سروده اید.
زنده باشید.

درود بر بانوی بزرگوارم

احساس که ورق بخورد آن سوی دیگرش شاید قابل خواندن نباشد

شکست احساسم
از طعنه خلق
در روح مچاله شده ام
عشق نیست مگر
در ویرانی اندیشه ام

حسی از سروده احساسی شما
پاینده باشید به مهر

درود بر شقایق
گل
همیشه
عاشق

مانا باشید و نویسا و شقایق مانید

درود بسیار زیبا بود
از دوبیتی و نظرات دوستان آموختم

هم سروده شیرین و خواندنی تان و هم پاسخ های شاعرانه و نمکین شما از یک تازگی و حلاوت ویژه ای برخوردار است که ستودنیست ...

کاش از شما بیشتر بخوانیم و بشنویم که سرشار از قریحه و احساسید ...

درود بر شما و بر کلام و احساس شاعرانه تان ...

سلام

با طعنه ورق زدند احساسم را

درام و دوست داشتنی بود سپاس

رنــد مــســتــی جــو دمـی بـا او بـرآ / از در مـــیــخــانــهٔ مــا خــوش درآ
مــجـلـس مـا را غـنـیـمـت مـی شـمـر / زانـکـه ایـنجا خوشتر از هر دو سرا
جـام مـی بـسـتـان و مستانه بنوش / قـول مـا مـی گـو سـرودی مـی سـرا
خـوش خـرابـاتـی و خـم مـی سبیل / مـا چـنـیـن مست و تو مخموری چرا
آب چشم ما روان بر روی ما است / بــاز مــی گــویــنــد بــا هـم مـاجـرا
ماه من امشب برآمد خوش خوشی / تــو بــیـا تـا روز امـشـب خـوش بـرآ
نــعــمــت دنــیــی و عــقــبـی آن تـو / نــعــمــت الــلـه از هـمـه عـالـم مـرا
به زیبایی خواندمت

شقایق را درود
نوشیدم از صهبای افکارتان
اما پیشنهاد حقیر در مصرع سوم
\"درظلمت محضِ این جهان بایدکه\"
باپوزش فراوان

سلام و درود بزرگوار برادر خوبم
به موقع به مهمانیتان آمدم
موفق و موید باسید

سلام

بسیار زیبا

هرچند

مصرع پایانی اندکی ثقیل بود

درود شاعر

هم شعر زیبا و بی نقص است
و هم نگاه تازه و جالب توجه؛
دم افزون نویساتر باد کلکتان.
با مهر

سلام ودرود بسیار زیبا
بارها خواندم وهزاران آفرین گفتم
احساس نابتان ستودنی است بسرایید به عشق بانو

سلام و عرض ادب
بسیار زیبااااااااااااااااااااااااااا و دلنشین بود
درود برشما گرامی
با مهر : شیردل

کوتاه ،زیبا، با احساس
تقدیم به شما:عمه:
فهم عاقل را به عاشق،
راه نیست.. ..
هرچه گویم باز میگویی،
که چیست؟

باید اول ترک هشیاری کنی.
عشق را در خویشتن
جاری کنی.. ..

هر زمان گشتی
تو مست جام عشق
خویش را انداختی
در دام عشق!

آن زمان شاید
بدانی عشق چیست
چون کنی

درک یکی را از دویست..

مولانا

با سلام بانو خیلی خرسندم که سروده زیبایتان را مهمان بودیم