هفتۀ عاشقانه

ممنونم مهناز عزیز

هرچند کم آید نفست اما من


لبهای پر از شعرِ تو را می بوسم............مثل همیشه عاااااااااالی
..................................................... مه ناز عزیزم

درودخواهریییی
بسیارزیبا بودند

ماناباشی

درود بانو
جالب و زیبا بودند

.................. ......................
لبهای پر از شعر...
بسیااار زیبااا قلم زدید
هزاراااان درود
....................... ........................
هدیه به اهالی خوب شعرناب:
شهسواری‎ ‎به دوستش گفت: بیا به کوهی که خدا آنجا زندگی می کند برویم.میخواهم ثابت کنم که‎ ‎اوفقط بلد است به ما دستور بدهد، ‏وهیچ کاری برای خلاص کردن ما از زیر بار مشقات نمی‎ ‎کند‎.
دیگری گفت: موافقم .اما من برای ثابت کردن ایمانم می آیم‎ .
وقتی به قله‎ ‎رسیدند ،شب شده بود. در تاریکی صدایی شنیدند:سنگهای اطرافتان را بار اسبانتان کنید‎ ‎وآنها را پایین ببرید‎
شهسوار اولی گفت:می بینی؟ بعداز چنین صعودی، از ما می خواهد‎ ‎که بار سنگین تری را حمل کنیم. محال است که اطاعت کنم‎ !
دیگری به دستور عمل کرد‎. ‎وقتی به دامنه کوه رسید،هنگام طلوع بود و انوار خورشید، سنگهایی را که شهسوار مومن‎ ‎با خود آورده ‏بود،روشن کرد. آنها خالص ترین الماس ها بودند‎…
بزرگی می گفت:
‎تصمیمات خدا مرموزند،اما همواره به نفع ما هستند‎.‎

سلام
همیشه کوتاه های شما به دلم مینشند
ولی دروغ نگم قبلی ها را دوستتر داشتم

من هفت خان از مراحل حالات شاعر را خواندم نه هفت قطعه...
خان چهارم و هفتم قله احوالات شاعر بود به نظر بنده حقیر...
خانم نصیر پور اثر قفت مرحله ای شما را با حس عجیبی خواندم ...تب داشت...سرعت داشت ...اصلا به عقب نگاه نمی کرد... حال و آینده را دچار آتش عشق می کرد.
زیبا بود و بهره بردم و درود بر شما

درود برشما سرکار خانم نصیر پور عزیز
خیلی هم قشنگ
فکر می کنم شعر اول در دوبیت تمام شود بسیار زیباست


هرچند کم آید نفست اما من
لبهای پر از شعرِ تو را می بوسم

لذت بردم
تمام دل نوشته هایت به مخاطبت میگوید....

شاعر این شعر با تاروپود عاشق است

باتاروپودش عاشق است