نشان خدا

ای خـالق روزی رسـان،  ای کـردگار مـهربان *** پرسیدم از احوال تو، اما نداند کس نشان
چون ماندم اندر راه تو، پرسیدم از پیر و جوان *** پس خانه ی دلبر کجا،آنگه گشود پیری زبان
گفتا نبینی خـانه اش، گــر دل ببندی بـر جــهان *** فارغ شو از این کاستی، او خانه دارد هر زمان
آنقدر که من گشتم پی اش، دیگر نماند در من توان *** او در کنارم خانه داشت، اما ندیدم من فغان
او با همه هم خانه است، این را بگویم پس بدان *** او خانه ها دارد بلی، در دشت و کوه و آسمان