خش خش برگها

درغروبی یکه وتنها
من بودم جاده ی رنگها
یک دل تنهاعالمی غمها
زوزه ی بادوخش خش برگها
بی پرواازفردا
آزادورهاازدردها

( سیه چشمان)
سیه چشمان بارانی
عزیزونوراین جانی
قدت دلجو وچشمانت خرامانی
نمیدانم چراازمن گریزانی
تومیدانی چه دردی داره حیرانی
نظرکن سوی این مضطربه آرامی
هوای من خزانی هست وبارانی
نده گوهربه هرخصمی به ارزانی
که دریای وجودم گشته طوفانی
بیاای ماه پیشانی توخوش نامی وگمنامی

خسته
خسته ام ازظلم وجورناکسان
ملکامرگ مرازودرسان
لحظه ی مرگم شودبانگ اذان
روزمرگم هم بودفصل خزان
مه رخ
شبنمی بربرگ  می  گشت عیان
مه رخی باتاب گیسوتامیان
پرده ی غنچه دریدآن خوش بیان
طاق ابروخال هندوعشقم ببرده درزیان

دراین زمان/چه هست میان مردمان/بجزبرای یه تکه نان
به مکروخدعه درخفاودرنهان/توبی خبرتوبی زبان درزیان
مکن خراب چنین توقلعه وژیان


(وصی)
شدوصی برنبی شاهنشه مردان علی ع
شیرحق نفس پیمبرافتخارهردلی
طلعت رویش جهانی رابیفروخت آن امیرحیدری
هم امیروفاتح دلهاست هم یل وقلعه گشای خیبری
دم به دم بوسه زنم برگل رخسارمحمدوعلی صلوات
خاک پای همه ی سروران گرامی بهاءالدین داودپور