سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

يکشنبه 9 دی 1403
    29 جمادى الثانية 1446
      Sunday 29 Dec 2024

        حمایت از شعرناب

        شعرناب

        با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        يکشنبه ۹ دی

        هجرت (اول)

        شعری از

        عباس زارع میرک آبادی

        از دفتر حدیث حکمت نوع شعر مثنوی

        ارسال شده در تاریخ پنجشنبه ۱۲ شهريور ۱۳۹۴ ۱۰:۵۷ شماره ثبت ۴۰۲۶۱
          بازدید : ۳۱۸   |    نظرات : ۳۹

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر عباس زارع میرک آبادی

        هجرت(اول)
        آن يكي  هجرت  گزيد، رفت  از  وطن          
                 هجرتي  چون  جان  برون  گردد ز  تن
         رنج   غربت    از وطن  آسان   نبود         
                   درد   غربت   را   بر   او  درمان   نبود
        عاقبت روزي  كه  دردش  شد  گران          
                 غصه ي  او   از   نهانش شد   عيان
        گفت   ياران   كيست  كو  گويد  چرا         
                   قلب  من   آزرده  است  در   اين   سرا
        در  جوابش  پير مردي   خوش بيان          
                   گفت   از   ريشه    بريدي   آن    زمان
        خاك   تو   در بر  گرفته   ريشه ات           
                  ذّره    ذّره    پر    ز   او     انديشه ات
        چون برون شد جسم ما از ملك خويش           
                ريشه هاي   ما   بمانده  جاي   خويش
        چون كه جسم و ريشه ها از هم جدا          
                  درد   غربت    مي شود   در  جان  ما
        يا   كه  بازا  ريشه   و  تن  كن  يكي          
                   يا   كه    دل   از  ريشه   بايد  بر كني
        ما  هزاران   ريشه   از  من  ساختیم           
                   ريشه ها  در  خاك   نفس    انداختیم
        زين سبب  بيزار، از  هجرت   شویم           
                   ورنه   شادان  جمله در ره مي شويم
        درد  من  از  هجرت  من از من است           
                   چون كه تن  دور از من آمد هيمن است
        آنكه  سر  در   تن  ندارد  شاد   باد            
                  مي كند  هجرت  ز  تن  آرام  و شاد
        من  كه يك سر در تن خود بوده ام            
                    هجرت  آسان  چه  سان  بنموده ام
        صد هزاران نخ من ومن را بدوخت            
                     زين  سبب  افلاكيم  من را بسوخت
        سازه ي من استخوان و پوست نيست           
                      استخوان و پوست با من دوست نيست
        حال بايد بشنوي كين من چه است            
                     من   هويت   مي نمايد   دور   دست
        يك سرش در اين  تن  خاكي  فرو           
                      و آن  دگر  سر  را  در افلاكش بجو
        چون كه درتن آمدش آن هردو سر           
                     مي شود   انسانيت     را      خاكتر
        چون فرو در هم بيايند سر به سر             
                     خُلق   آدم   مي شود،   چون ببر نر
        چون كه آن خو  بر مني غالب شود            
                   درد  و   رنج   ديگران  طالب  شود
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        2