باران بهار

ازهمین چندروزپیش شروع شد

صبح باحال خوشی ازخواب بیدارشدم ودرکنارگنجشک هاصبحانه خوردم

وشب راتاخودصبح برای کودکی هایم قصه گفتم

همین چندشب پیش،ساعت حوالی یازده شام خورده ایم ومن دارم ظرفهاراآب می کشم

وبرای اوداستان تعریف می کنم. صدای رادیوپیچیده توی خانه

سرم رابرمی گردانم طرف پنجره که چندقطره می چکدروی شیشه

نگاهم می چرخدتاخودگلدان هایم

تعجب می کنم که چراصبح ندیده ام گل دادنشان را.

پنجره رابازمی کنم ولبخندمی زنم به ماه.

به ماهی که اردیبهشتش شروع شده است.

دلم میخواهدتوی این هوای خوب فققط نفس بکشد

یک جورهایی مثل آرام شدن روی آب دریا

طوری که چشمهایت راببندی وفقط به صدای شیرین آب گوش بدهی.

خیلی ذوق کرده ام بااین که باران می آیدآسمان ماه هم داردوخیلی زیادستاره.

خیلی اتفاقی قدم می زنیم که می رسیم به حیاط بهارنارنج ها

یک حیاط خیلی بزرگ پرازبهارنارنج بایک نیمکت آبی رنگ

بدون شک آن نیمکت راهم برای ماگذاشته اند.بهارنارنج هاتازه شکوفه داده اند

ومانشسته ایم میان دلشان.نشسته ایم زیرنورماه وبستنی میخوریم.

بازصدای من می گیرد.باهمین صدای گرفته کلی حرف می زنم واوکلی می خندد

بعدازمدتهاکلی نفس عمیق می کشم بدون آن که ذره ای سرفه ام بگیرد.

یهودلم می خواهد بدوم زیرباران میان بهارنارنج ها.

انگاربقیه هم فهمیده اند که اردیبهشت برای ماشروع شده که هیچکس توی خیابان نیست

دوتایی تاسرخیابان فقط می دویم.....دویدن....خنده داراست این آهسته دویدن ما

به سرپیچ رسیدیم که می نشینیم لب جدول

دوباره کتونی های گلی من....دوباره باران....دوباره دویدن....دوباره اردیبهشت....

خنده وخنده وخنده......

اینهمه سال گذشته اردیبهشت همان اردیبهشت چندسال پیش هاست

تنهاماهی که می تونی زیرباران هایش کلی نفس عمیق بکشی،

بدون آن که ذره ای سرفه ات بگیرد.

اصلااردیبهشت که بدون دیوانگی اردیبهشت نیست .هست؟؟