غریب ماندم میان شما

خوب یادم هست


روی چادری که مدرسه برایم دوخته بود


ستاره گلدوزی می کرد


تاوقتی که دیدم


باماه هم آغوشم


وشب


برای همیشه ازپشت پنجره اتاقم سقوط کرد


تاجایی که یادم هست


مادرم خودکارم راازباران پرمی کرد


ومن هرچه می نوشتم


جوانه می زد


اتاقم جوانه می زد


سکوتم جوانه می زد



ای جونممممممممممممممممم
چرا غریب آبی خوبم؟!!!
عزیزییییییییییییییی
عالی بود بایه احساس ناب
مانا باشی
خودم نوکرتمممممممم

درود بانو
جالب و زیباست

سلام بانو
آفرین بسیار زیبا
موید باشید

با درود به شما

و به سروده زیبا و شاعرانه شما ...

................... ......................
مادرم خودکارم راازباران پرمی کرد
ومن هرچه می نوشتم
جوانه می زد


درود نازنینم
این قسمت از شعرتان را بسیااار دوست داشتم
دلنوشته ی زیبایتان پای شعر استاد جلالی هم زیبااااا بود
..................... ........................
تقدیم به اهالی خوب شعر ناب:
بزرگی در مجلسی ، یک اسکناس از جیبش بیرون آورد و پرسید: چه کسی مایل است این اسکناس را داشته باشد؟
دست همه حاضرین بالا رفت.
سخنران گفت: بسیار خوب، من این اسکناس را به یکی از شما خواهم داد ولی قبل از آن می خواهم کاری بکنم. و سپس در برابر نگا ه های متعجب، اسکناس را مچاله کرد و پرسید: چه کسی هنوز مایل است این اسکناس را داشته باشد؟
و باز هم دست های حاضرین بالا رفت.
این بارمرد، اسکناس مچاله شده را به زمین انداخت و چند بار آن را لگد مال کرد و با کفش خود آن را روی زمین کشید. بعد اسکناس را برداشت و پرسید: خوب، حالا چه کسی حاضر است صاحب این اسکناس شود؟ و باز دست همه بالا رفت. سخنران گفت: دوستان ، با این بلاهایی که من سر اسکناس در آوردم، از ارزش اسکناس چیزی کم نشد و همه شما خواهان آن هستید.
و ادامه داد: در زندگی واقعی هم همین طور است، ما در بسیاری موارد با تصمیمــاتی که می گیریم یا با مشکلاتی که روبرو می شویم، خم می شویم، مچالــه می شویم، خاک آلود می شویم و احساس می کنیم که دیگر پشیزی ارزش نداریم، ولی این گونه نیست و صرف نظر از این که چه بلایی سرمان آمده است هرگز ارزش خود را از دست نمی دهیم و هنوز هم برای افرادی که دوستمان دارند، آدم با ارزشی هستیم.

درود برشما
خیلی هم قشنگ

مادرم خودکارم راازباران پرمی کرد


ومن هرچه می نوشتم


جوانه می زد




زیباست، درود بر شما