دوشنبه ۳ دی
رسم حيدر شعری از محمد رسول باوندپور
از دفتر حسرت نوع شعر
ارسال شده در تاریخ پنجشنبه ۲ تير ۱۳۹۰ ۰۲:۲۱ شماره ثبت ۳۵۵۷
بازدید : ۱۲۰۹ | نظرات : ۲۸
|
دفاتر شعر محمد رسول باوندپور
آخرین اشعار ناب محمد رسول باوندپور
|
[center]مي روم كافر شوم گر دين ِ اسلام اين بُود
مي روم جايي كه دينش در عمل آيين بُود
من رَوم تا جويمش , پروردگاري مهربان
رهنما ديگر نخواهم گشته ام خود ساربان
رسم حيدر پس چه شد من با شُمايم مسلمين ؟
دين بي اشكال ِ پيغمبر چرا گشت اين چنين ؟
مادري دنبال ِ اجرت تا به طفلش شير داد
خود نمي داند چرا اين بي گنه يك باره زاد
از پدر بودن فقط نامش در اين اعصار ماند
با گناهي كودك آن معصوم را از خويش راند
از برادرها ابا الفضل , آگهي در قرن ِ ما
جان كُشند از بهر ِ ثروت خون بباران اي سما
خواهران چونان عدوّاني و خنجر در دو دست
زينب اين ها را بگو هشيار هستم يا كه مست
خفته گريان كودكي در خواب ِ او يك لقمه نان
مرغ و ماهي بي عدد بر سفره اش همسايگان
تا چهل منزل به هر جانب همي احمد بگفت
هر كه جوعي در جوارش باشد او مسلم نخفت
پس علي كو تا يتيمان را دهد در شب غذا ؟
ما فقط بر سينه يا صورت زَنيم اندر عزا
مي روم كافر شوم , مومن بيا حدَّم بزن
خنده اي بر دين ِ اين كافر وَ يا جدَّم بزن
مي دهيم اجرت به واعظ تا كه گفت از كربلا
بي تفاوت سائلان ديديم و غرقيم از طلا
بهر ِ يك درهم سه صد سوگند ِ مولا مي خوريم
پنبه اي مي آوريم از سينه گردن مي بُريم
حج رَويم اما فقط شهرت و نامي طالبيم
چاكريم از بهر ِ خان ها بر فقيران ضاربيم
من بدانم مصطفي هرگز نگفتي اين چنين
مادري دنبال ِ سقطش تا كُشد طفلي جنين
در محرّم ديدگان خون مي شود در سوگ ِ يار
قمّه يا چاقو زَنيم بر جانمان ديوانه وار
صبح ِ ديگر مي شود شغلي نداريم جز دروغ
بس بريزيم آب ِ خالص در ظروف از شير و دوغ
مثل ِ مشروبي چه خوش سود ِ ربا را سر كشيم
از فلق تا شب به صد كاباره اندر گردشيم
مي روم كافر شوم قطعش كنيد اين گردنم
گر كه اسلام اين بُود گويد (رسول) كافر منم [/center]
|
|
نقدها و نظرات
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.