کابوس فرهاد

کنار تو فقط انگار همين يک پنجره بازه
اگه بستي بدون قلبم همه دنياشو مي بازه

يکي پا کرده تو رويام ،که عشقش آرزوم بوده
ولي عاشق شدن اينبار ،برام کابوس فرهاده

اسير يک نگاهم من، که حس سادگي داره
آخه ذهنم پريشونه ، بري از سحر و افسونه

نگاهم کن ببين حالا، دلم غمگين و بي نوره
منم مي بينم اونروزي، که اسمم بي تو مي مونه

يه روزي که دلت جايي، پر از عيش و خوشي باشه
منم دلواپسم اينجا ،که خندت واقعي باشه

نرو از زندگيم بيرون ، هوام بي تو عزاداره
نمي دوني مگه حرفات، همه دنيامو مي سازه..

پشيمونم اگه حتي، حضورت زندگيم باشه
بايد عادت کنه قلبم، بدون پنجره واشه