زینب به سرزنان به کجامی دوی بانو/خورشیدروی نیزه رفت کجا می دوی بانو
از آسمان کربلا شمشیر می بارد/ بی دل و بی سپربه کجا می دوی بانو
بی چشم ورو چشم به معجرت دارد/ جان برادربه کجا می دوی بانو
مانند مادرت زمینگیرمی شوی/زنجیربه پای توست به کجا می دوی بانو
مردانگی ندارداودلش سنگتر شده/ با حرص می زند کجا می دوی بانو
بی حس وبی رمق گریه می کندطفلی/چشم وامید کاروان به کجا می دوی بانو
چشم و چراغ فاطمه بی کفن شده/ بی تاب وبی قراربه کجا می دوی بانو
انگاردختری ز پهلو شکسته است/ دستش بگیر به کجا می دوی بانو
غم رامخورکه مادری بی پسرشده/سنگ صبورتویی به کجا می دوی بانو
غم می خوردسکنیه به پای اشکهایت/ بی تابیت نبیند اوبه کجا می دوی بانو
زن هستی و دااغ برادر کشیده ای / مردانه باش به کجا می دوی بانو
غم می چکدزناوندان آسمان امروز/ تنهاو بی پناه به کجا می دوی بانو
زهرای کربلا دلت درد می کشد/می آیدآن منتقمت به کجا می دوی بانو